W tym roku świat literatury wzbogacił się o nowego laureata literackiej Nagrody Nobla — László Krasznahorkaia — którego twórczość została uhonorowana „za poruszającą i wizjonerską spuściznę literacką, która potwierdza siłę sztuki w obliczu apok­alip­tycz­nego­ lęku”.

László Krasznahorkai (ur. w 1954 r. w Gyuli na południu Węgier) to węgierski scenarzysta i pisarz znany z gęstego, intensywnego stylu prozy, w której często dominują motywy alienacji, absurdalnych wizji i metafizycznych przestrzeni. Największym rozpoznawalnym dziełem autora, porównywanego często z Kafką i Márquezem, jest Sátántangó (Szatańskie tango), w którym przedstawia wizję równoczesnego rozpadu świata ludzkiego i świata przyrody, swoisty taniec śmierci.

W Polsce wydano jego powieści: „Szatańskie tango”, „Melancholia sprzeciwu” oraz „Wojna i wojna”.