Najsłabsza książka autorki z tych, które dotychczas czytalam. Pogmatwane losy bohaterów poprzedzone rozległym opisem tego, co było "przedtem" robi pierwszą połowę nieco chaotyczną, natomiast, jak się przez tę pierwszą część przebrnie, czyta się bardzo (jak zresztą zawsze u Kołakowskiej), ale to ba-a-ardzo przyjemnie... Tak, że nagłe zakończenie zostawia lekki niedosyt. Jeżeli by tak pierwszą część skrócić, a drugą wydłużyć... Język beż zarzutu, czcionka wygodna, dobra praca redaktorska, przesłanie z lekka filozoficzne. Kobieca literatura na bardzo dobrym poziomie.