Ksiazkę "Trzecia terapia" - Danuty Chlupowej przeczytałam z zapartym tchem. Nie jest to ksiązka łatwa i nie opowiada o miłych sprawach, jej tematyka wiąze sie z poczuciem odpo­wied­zial­nosc­i za winy przodków, o winie, karze i odkupieniu. Głowna bohaterka Mathilda, Niemka, dowiaduje sie, ze jej dziadek był esesmanem w Auschwitz, że jest winny zycia wielu ludzi. Bohaterka nie moze sobie poradzic z tym brzemieniem. Przez terapie i patologiczny zwiazek emocjonalny z terapeuta, który okazuje się zwykłym sadystą, znęcającym sie nad nią psychicznie, Mathilda próbuje, w swoim mnienaiu, odkupic grzechy dziadka. Poznaje też rodznę Grzegorza, mieszkającego w Oświęcimiu, uwikłanego w trudne relacje z córką i matką, który próbuje pomóc w rozwiazaniu zyciowych problemów Mathildy. Jak potoczą się zagmatwane losy tych dwojga ludzi, których przypadek zetknał ze sobą ? Nie bede zdradzac zakończenia, trzeba samemu przeczytać powieść. Trzeba tez dodac, ze oprócz emocjonalnych dylematów zyciowych bohaterów, które przykuwają uwagę czytelnika, ważny jest tez styl powieści. Jest to piękna proza, napisana ładnym literackim jezykiem, nie nuzy banalnoscia i powtórzeniami, a autorka nie traci czasu na zabawę słowem, stara sie dotrzec swoim przekazem do serca czytelnika. Głeboka, poruszająca ksiazka. Polecam!