W tej części poznajemy znanego chyba wszytkim chłopca, który nigdy nie dorasta. Piotrusia Pana. Mieszka razem z zagnionymi dziećmi i jedno z nich, Laura Klej, przyfruwa na skrzydłach (bo Laura Klej najlepej na nich lata) i proso opiekunków o pomoc. • W książce przeplata się temat o dorastaniu. Czy warto dorastać, czy nie. A jeśli tak to w jaki sposób. Ile czeba w sobie zostawić dziecka? • Autor utrzymuje poziom z pierwszej książki. Świetnie połączył kolejne znane nam wątki i jeszcze nawiązał do poprzednich historii. Cała seria jest jedą z najlepszych serii jakie czytałam.