Były astronauta zostaje zatrudniony przez agencję dete­ktyw­isty­czną­ do pomocy w śledztwie zajmującym się serią tajemniczych wypadków. Staje się jednocześnie detektywem jak i przynętą. Kilka ofiar oszalało i popełniło samobójstwo podczas wakacji w Neapolu- na pierwszy rzut oka bez przyczyny. Jedynym wspólnym mianownikiem jest katar na który cierpi każda z ofiar. Z powodu pewnych podobieństw poszczególnych przypadków, najbardziej prawdopodobną wydaje się być teoria morderstwa seryjnego z użyciem trucizny jednak nie jest do końca pewne jakie (o ile w ogóle) związki łączą poszczególne ofiary. • Główny wątek kryminalny jest innowacyjny, rzadko w której powieści ( osobiście ja się z taką nie zetknęłam) role podejrzanych pełnią prawa natury, a bohaterowie szukają rozwiązania zagadki korzystając z rachunku praw­dopo­dobi­eńst­wa i teorii chaosu. • "Katar" nie jest tylko powieścią dete­ktyw­isty­czną­, odnoszę wrażenie, że wątek kryminalny nie jest najważniejszym tematem, który Lem chciał poruszyć w swojej powieści. Pisarz dokonuje w niej trafnej analizy ludzkiej natury- samotności człowieka w świecie, oraz typowe dla swojej twórczości refleksje natury filozoficzno- naukowej. • Jestem pod ogromnym wrażeniem warsztatu pisarskiego autora. Styl i język powieści jest idealny. Książkę czyta się bardzo przyjemnie. • "Katar" mogę polecić miłośnikom nietypowych powieści kryminalnych, właśnie nowatorskość w poszukaniu rozwiązania zagadki tajemniczych zgonów jest mocną stroną powieści. Jednak nie tylko fani kryminałów znajdą w niej coś dla siebie. Powieść to uczta dla każdego lubiącego się zagłębiać w refleksje natury filozoficzno- futurologicznej. • "Katar" to świetne intelektualne wyzwanie, które gorąco polecam. • Marta Ciulis- Pyznar