Sięgając po tę książkę byłam pewna, że dostanę identyczną lekturę jak pierwsza część tej serii, jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że autor wprowadził zmiany i forma książki jest całkowicie odmienna. Oczywiście znajdziemy tu kilka opisanych spraw, nad którymi pracowało Archiwum X, ale cała pozycja opiera się głównie na sprawie Krystyny S. z Krakowa i jej skórze, którą odnaleziono przez przypadek, kiedy ta "wplątała się" w śrubę łodzi. Każdą ze spraw w jakimś stopniu (mniejszym lub większym) nawiązuje do tej ze skalpem. Rozczarowaniem jednak okazało się, że mimo wszystko autor nie opisuje nam tego morderstwa zbyt szczegółowo, a podaje tylko podstawowe informacje, pozostawiając nas z niedosytem - domyślam się, że powodem jest fakt, iż sprawa jest cały czas w toku. Całe szczęście inne czynniki wpływają na to, że książka jest równie dobra co jej poprzedniczka. • Opisane historie są dość drastyczne, więc dla czystego sumienia uprzedzam osoby o delikatniejszych żołądkach. • Dodatkowo tym razem autor przeprowadza rozmowy z np. biegłym psychologiem, antropologiem czy też specjalistą w zakresie badań DNA - dzięki temu możemy dowiedzieć się wiele interesujących rzeczy o ich pracy. • Jest to mocna lektura - przez opisy morderstw - ale niezmiernie ciekawa i pełna wiedzy z zakresu pracy Archiwum X. • Serdecznie polecam zarówno pierwszą, jak i drugą część.