panikultura.pl/wrony-petra-dvorakova/

Krótka forma, a wielka treść.

Państwo Lundakowie, ich dwunastoletnia córka Basia i jej starsza siostra Kasia tworzą na pozór typową szczęśliwą rodzinę. Rodzice pracują, dziewczynki są zadbane, czyste i dobrze się uczą. Jednak pod powłoką normalności buzują wzajemne pretensje, problemy i brak zrozumienia. Dojrzewająca Basia odkrywa w sobie talent plastyczny i próbuje żyć w zgodzie z własną naturą, jednak apodyktyczna matka i przemocowy ojciec usilnie starają się „zrobić z nią porządek”. Ponury spektakl poniżenia i obojętności obserwują gniazdujące niedaleko mieszkania wrony, z którymi Basia nawiązuje specyficzną więź. W opowiedzianej na głosy historii kipi od emocji i niemożliwości radzenia sobie z nimi. Wrony to oszczędna w objętości, ale nabrzmiała od wagi podejmowanych tematów książka o rodzinie, porażce szkoły i systemu wychowawczego.