Książka bardzo dobra. Porusza tematy przemocy, konfliktów i różnic międ­zyku­ltur­owyc­h w sposób wyważony i delikatny na tyle, by nie skrzywdzić treścią wrażliwego małego odbiorcy. Równocześnie nie przemilcza najt­rudn­iejs­zych­ zagadnień naszej - co by nie było, nieustająco - rzeczywistości. Co nie zostało wyrażone słowem, uzupełnia ilustracja. Czytelnik spotyka się tu z tematem wojny, Holocaustu, śmierci, ale też "zwyczajnej" przemocy podwórkowej. Równocześnie pokazana jest piękna relacja międzyludzka, przyjaźń dwóch chłopców ze skrajnie różnych środowisk, która przetrwać może wszystko... Nie weryfikowałam prawdziwości podanej historii - ponoć zdarzyła się naprawdę (mniej więcej, bo książka nazwana jest autobiografią pluszowego misia i to on jest narratorem tej powieści), ale czy prawdziwa, czy w pełni fikcyjna - jest dobrze przedstawiona a nade wszystko na wskroś życiowa i jako taka - arcyważna.