"Ostatni obraz Sary de Vos" to opowieść o niespełnionej miłości, utraconych marzeniach, intrygujących dziełach sztuki, prowokującym pięknie i niezwykle inteligentnym oszustwie. • Akcja powieści rozgrywa się w trzech różnych płaszczyznach czasowych. Pierwsza jej część dotyczy złotego wieku XVII, gdzie w Amsterdamie tytułowa bohaterka pod wpływem impulsu tworzy swój pierwszy pejzaż zatytułowany "Na skraju lasu". • W dalszej kolejności autor przenosi nas w wiek XX, a dokładnie w jego połowę. W Nowym Jorku mieszka niejaki Marty de Groot, bogacz, który jest spadkobiercą obrazu Sary de Vos. Jednak dziwnym zarządzeniem losu pewnego wieczoru Marty orientuje się, że na jego ścianie w sypialni zamiast holenderskiego arcydzieła wisi doskonały falsyfikat. Robi wszystko by zdemaskować świetnego w swym fachu fałszerza. W ten sposób trafia na młodą studentkę Ellie, spod pędzla której najp­rawd­opod­obni­ej "wyszedł" jego obecny obraz. • Trzecią płaszczyznę czasową w powieści tworzy rok 2000. Akcja toczy się w Sydney, gdzie Ellie już jako uznana historyczka sztuki organizuje wystawę poświęconą malarkom holenderskim złotego wieku. Rzecz jasna nie może na niej zabraknąć obrazów słynnej, dzięki jej doktoracie, malarki Sary de Vos. Jak grom z jasnego nieba spada na Ellie wiadomość o falsyfikacie dzieła artystki, który właśnie leci do niej zza oceanu na wernisaż. Dochodzi do konfrontacji dwóch identycznych dzieł "Na skraju lasu". Ellie zatem musi w końcu zmierzyć się ze swoją przeszłością, od której w sposób tak nagły i gwałtowny kiedyś postanowiła uciec. • "Ostatni obraz Sary de Vos" to nadzwyczaj dobrze napisana, inteligentna oraz intrygująca powieść historyczno - obyczajowa, od której trudno jest się oderwać. Widać w niej, że autor posiadł dość konkretną wiedzę na temat sztuki wieku XVII, różnego rodzaju technik malarskich, jak i trików fałszerskich. Jego zaplecze warsztatowe godne jest uwagi i podziwu. Polecam zatem tą zaskakującą powieść.