ksia­zkom­ania­cyre­cenzje.blogspot.com • "Drogi Czytelniku, zapraszam Cię do domu na Wyrębach. Usiądź wygodnie w fotelu, włącz muzykę i ... na wszelki wypadek zapal świecę. Nigdy nie wiadomo, czy właśnie ona nie jest najlepszą ochroną przed tym, czego nie doświadczyłeś nawet w najgorszych koszmarach." • Stefan Darda należy do jednych z najp­opul­arni­ejsz­ych polskich autorów literatury grozy. "Dom na Wyrębach" to jego powieść debiutancka, wydana w 2008 roku. Przyjęta została z ogromnym entuzjazmem, utrzymana w klimacie prozy Stephena Kinga, zachwyciła ogromne rzesze czytelników. Dla mnie osobiście spotkanie z tym autorem to ogromna przyjemność. Jestem zachwycona jego sposobem pisania, lekkim piórem i pomysłowością. Ba, powiedziałabym nawet, że bije Kinga na głowę. O ile powieści Stephena "męczyłam", Dardą jestem zachwycona. Z pewnością sięgnę po każdą napisaną przez niego książkę. • "Dom na Wyrębach" to powieść, której akcja rozgrywa się na Lubelszczyźnie. Marek Leśniewski , świetnie rokujący doktor praw, zięć rektora jednego z polskich uniwersytetów, przekreśla swoje spokojne, dostatnie życie romansem z młodą studentką. Podniecenie i kilk­unas­tole­tnie­ małżeństwo w jednej chwili stały się przeszłością. Zmuszony zaistniałą sytuacją postanawia rozpocząć nowe życie z dala od byłej żony, uczelni i uśmiechających się ironicznie znajomych i przyjaciół. Z Wrocławia przenosi się na lubelskie bezdroża. Przyjaciel z młodzieńczych lat Hubert, pomaga załatwić mu nową pracę na UMCS, a Marek znajduje sobie wymarzony domek na wsi, w którym ma zacząć nowy rozdział swojego życia. Męska intuicja podpowiada mu, że tu wszystko się odmieni, że tu zacznie żyć naprawdę. • "Dorosły facet bez zobowiązań, ze sporą ilością gotówki na koncie, w małym domku na końcu świata." • Wyręby przywitały Marka tajemniczym włamaniem. Nic nie zginęło, policja stwierdziła jedynie naruszenie miru domowego. Jak się okazało, był to dopiero początek niewyjaśnionych zbiegów okoliczności i dziwnych zdarzeń. Co noc głos puszczyka dochodzący zza okien przyprawiał nowego lokatora o dziwne drżenie mięśni, myśli krążyły wokół tego co paranormalne. Niepokój ciągle wzrastał. Noce przynosiły coś, czego nasz bohater nie potrafił sobie w żaden sposób wyjaśnić. Nie odstępowało go uczucie, że jest obserwowany, za oknami widział ciągle ruszający się cień kobiety. • Jaką tajemnicę kryje dom na Wyrębach? Dlaczego Skubiszowie za wszelką cenę nie chcą ujawnić przeszłości nabytej przez Marka posiadłości? Czy ma to coś wspólnego ze starym niemieckim cmentarzem sąsiadującym z domem Marka? Może sąsiad Antoni Jaszczuk pomoże rozwikłać tę trudną i niebezpieczną zagadkę? • "Dom na Wyrębach" to wspaniała powieść obyczajowa z dreszczykiem, trzymająca w napięciu do ostatniej chwili. Trudno się od niej oderwać przed poznaniem zakończenia. Historia, którą autor nam przedstawia jest o tyle niezwykła, że zastanawiam się, czy wierzyć w nią czy nie. Przecież do dziś istnieje przekonanie o sile przekleństwa, mówią o tym nie tylko wierzenia ludowe. Czy istnieje życie po śmierci? Czym jest STRZYGA? Czy szkodliwa jest wiara w okultyzm? A przede wszystkim czy egzorcyzm jest w stanie zawsze pomóc? • "Dom na wyrębach" podejmuje właśnie te tematy, książką ta będą zachwyceni wszyscy fani tematyki życia po życiu. Przyznam, że czytając tę pozycję, często miałam ten "dziwny dreszczyk", ale nie należy nastawiać się, że jest to książka niezwykle przerażająca. Autor skupił się chyba bardziej na życiu i emocjach towarzyszących głównemu bohaterowi, niż na samych strasznościach i upiornościach. Jest to pewnego rodzaju przypowieść o walce, w której stawką jest własny los. • Mimo, że książka obfituje w liczne zwroty akcji, zachwyca narracją, autor znalazł w niej też miejsce na chwile przemyśleń i przede wszystkim (uważam to za ogromny atut) pokazanie piękna lubelskiego krajobrazu. Wspólnie z Markiem i Antonim możemy uczestniczyć w porannych wyprawach na mokradła, podglądać żurawie, dzikie kaczki i przepiękne wschody i zachody słońca. • Dla mnie "Dom na Wyrębach" to nie tylko ekscytująca powieść o żyjących wśród ludzi wierzeniach (" Umarli nie lubią kiedy zakłóca się ich spokój"), ale przede wszystkim książka o realizacji marzeń i prawdziwym spełnieniu. Czasami jednak za to wszystko trzeba słono zapłacić. • Mam nadzieję, że zachęciłam Was do lektury książki. Ciekawa jestem Waszego zdania. Dla mnie Stefan Darda to odkrycie, dzięki któremu zachwyciłam się na nowo tym gatunkiem powieści. • Izabela Nestioruk

To, w co trudno nam, zwykłym ludziom, uwierzyć, przydarzyło się wykładowcy jednej z lubelskich uczelni. Ten gość to dopiero ma opory, by uznać, że to co się wokół niego dzieje, rzeczywiście się dzieje. Czyta się świetnie. Polecam.

Miałam dzień wolny, miałam pewien plan. Takie tam babskie: sprzątanie, pranie, gotowanie, nadrabianie zaległości w pracach pisemnych - godzina po godzinie ustawione, co i jak, by móc wieczór poświęcić na spotkanie towarzyskie... • Przez Stefana Dardę ów plan wziął w łeb niemal co do punktu. • Usiadłam rano z książką i do południa nie ruszyłam się z fotela, a potem to już tylko histeryczne bieganie w kółko: "Nie zdążę! Nie zdążę!". Ale warto było! • "Dom na Wyrębach" pochłonął mnie całkowicie, a klimat książki żył we mnie wiele godzin po zakończeniu lektury. Jest w niej bowiem to, co w dobrym, klasycznym horrorze sobie cenię: płynna, plastyczna narracja, potęgująca nastrój grozy; a w niej tajemnica z przeszłości, mściwa i upiorna postać rodem z ludowych wierzeń - taka, co to dręczy bohaterów i lęka się światła świecy - a do tego prawdziwa męska przyjaźń i poświęcenie. Ta lektura to była dla mnie czysta przyjemność, za co Autorowi serdecznie dziękuję! • P.S. Babski wieczór się udał. Nawet mimo starań Basi. Wtajemniczeni wiedzieć będą... ;)