Jak to jest, kiedy jedziesz oglądać chatkę w lesie, o której opowiadał ci wielokrotnie dziadek? Kochany dziadunio, huśtał cię na kolanie i snuł opowieść o tym, jak oganiał się od strasznych wilków w słoweńskiej kniei. Jedziesz tam i widzisz górki, skrywające masowe groby. Mordercą okazuje się twój dziadunio. Niełatwa historia rodziny Martina Pollaka skłoniła go do zgłębienia tematu ukrywania śladów po mordach. Odpowiedzi na pytanie dlaczego ludzie wypierają obrazy zabieranych do lasu sąsiadów, dlaczego mordercy sadzą młodniki na dołach śmierci, czemu tak istotne jest dla nich odebranie, zaraz po życiu, jeszcze pamięci o życiu ich ofiarom.