Emil i my. Monolog wielodzietnej matki (Wydawnictwo Karakter) to książka pisana emocjami, sercem przepojonym bólem, żalem i wielką żarliwą miłością. Zapewne ani jedno słowo nie zostało wymyślone, żadne • z opisanych zdarzeń to nie fi kcja literacka. Książka przepojona wiedzą teoretyczną, jaką zdobywa każda matka w zetknięciu z nieuleczalną chorobą dziecka i trudną praktyką pokonywania trudności, wyrywania z determinacją zrozumienia w społeczeństwie, w zaznaczaniu obecności, dążeniu do uznania, że odmienność będąca niepełnosprawnością też jest czymś naturalnym, normalnym. Przecież ja, ty, każdy mógł się pojawić na świecie z jakąś innością... Emil jest synem autorki, który przyszedł na świat z rzadką chorobą. Nie • są sami. Razem z mężem – Łukaszem, i rodzeństwem Emila tworzą zgrany zespół. Jak do tego dochodzili przez lata, wiedzą tylko oni. Książka Magdaleny Moskal, przez karty której nie każdy będzie w stanie przejść, bo nie zdoła udźwignąć emocjonalnego ciężaru opisywanych tam problemów, mówi o prawdziwym sukcesie człowieczeństwa. Jednym ma uświadomić, by niepełnosprawności nie traktowali jak wykluczenia społecznego, drugich ma wesprzeć, podpowiedzieć, jak przebijać się przez życie z niepełnosprawnym dzieckiem. W tej trudnej, pełnej nieszczęścia książce jest siła, z której każdy czytelnik może zaczerpnąć mnóstwo pozytywnej energii… • Janusz Paluch