Cudownie móc czasem zanurzyć się w arcydziele. Treść znanej wielu odbiorcom z dzieciństwa opowiastki tu, dzięki fenomentalnym, nastrojowym ilustracjom i zaskakujacemu zakończeniu, przenosi czytelnika na zupełnie inny poziom odbioru lektury. Uwielbiam to uczucie, gdy książka przestaje być tylko książką. Gdy na moment, strona po stronie, coraz bardziej staje się namacalnym światem, gdy angażuje pamięć, emocje i zmysły. I gdy na końcu w prezencie otrzymuje się nie tylko piękno i magię ostatniej strony, ale też cudownie prawdziwy uśmiech dziecka. Uśmiech pełen zrozumiemia. Ono też to poczuło.