Napisany przystępnym językiem reportaż dotyczący funkcjonowania komunistycznego więzienia dla młodocianych we wczesnych latach powojennych, utworzonego w miejscu istniejącego tu wcześniej hitlerowskiego obozu pracy. • Po dość szczegółowo nakreślonym rysie historycznym miejsca i osadzeniu go w kontekście politycznym, społecznym i gospodarczym, autor przechodzi do opisu powstania i mechanizmów działania samego więzienia - mającego charakter eksp­erym­enta­lneg­o obozu wychowawczego, przede wszystkim dla młodych więźniów politycznych. W narrację zgrabnie wplecione są wypowiedzi byłych więźniów, opisy prób odbycia rozmów przez autora z byłymi pracownikami więzienia a także wywiad z pisarzem, który w jakiś czas po zamknięciu obozu, inspirowany zanotowanym w historii więzienia "buntem", napisał o nim powieść na lata wypaczającą odbiorcom właściwą ocenę tej instytucji. • Lektura o tyleż ważna, że fakt istnienia eksp­erym­enta­lneg­o obozu komunistycznego dla młodocianych więźniów politycznych wciąż jest mało znany w zbiorowej świadomości Polaków. Smutne, że z następstwami osadzenia w jaworznickim obozie skazani musieli się borykać aż do 1989r. - jeśli oczywiście dożyli - a ich oprawcy i dręczyciele funkcjonowali co najmniej do tego czasu w swoim środowisku bez żadnych problemów, często będąc powszechnie poważanymi obywatelami.