"Uśpienie" to książka, która została mi polecona w bibliotece jako naprawdę dobry kryminał. Polska autorka, której nazwisko nic mi nie mówiło. Do tego debiutancka powieść, kryminał - nie wiedziałam czego się spodziewać, więc długo się nie zastanawiając, postanowiłam to sprawdzić. • To co mnie zaskoczyło już na samym początku to wyjątkowo lekki i przyjazny język, jak na tak trudny i wymagający gatunek. Książkę bardzo dobrze i szybko się czyta, a przy tym trzyma w napięciu do samego końca. • "Uśpienie" to pierwsza część z serii o detektyw Julii Krawiec. Młodej kobiecie po przejściach, z problemami, samotnie wychowującej córkę Sylwię. Historia zaczyna się ucieczką z kliniki psychiatrycznej groźnego psychopaty Jana Lasoty. Po tej ucieczce następuje lawina wydarzeń, która odkrywa skrywane latami tajemnice. Zaatakowana zostaje młoda lekarka, która prowadziła badania nad zbiegiem. Czy odkryła coś, co pomogłoby w prowadzeniu śledztwa? Czy Lasota miał wspólnika? Czy detektyw Krawiec rozwiąże zagadkę i zamknie psychopatę? Kto rzeczywiście jest ofiarą, a kto zabójcą? • Autorka w niezwykle trafny sposób pokazała także naturę ludzką i to jak nasze dzieciństwo i doświadczenia życiowe mają wpływ na to kim jesteśmy. Czy żal i zazdrość można dusić w sobie latami? Jakie mogą być tego skutki? • Zaborowska poruszyła także ciekawy wątek dotyczący gapiów, którzy żywią się sensacją, a w szczególności czyimś nieszczęściem. Dopisują swoje historie, oceniają i oskarżają, czasem niesłusznie. • Jestem pod dużym wrażeniem stylu Marty Zaborowskiej. Sprawiła, poprzez wykreowany nastrój oraz historię pełną wstrząsających akcji i tajemnic, że nie mogłam oderwać się od tej porywającej historii. Z ogromną przyjemnością sięgnę po kolejną książkę z tej serii!