Iwona Czarkowska - cykl • WESOŁA ROZWÓDKA cz. I • PANNA Z MONIDŁA cz. II • BOSONOGA BOGINI cz. III • Kolejna, po "Słomianej wdowie", trzyczęściowa, przezabawna opowieść o Alicji, która postanowiła pokazać światu, że rozwód nie musi wcale kobietę doprowadzić do depresji. Rozpoczyna nowe życie - po opuszczeniu pięknego, dużego domu budowanego wraz z mężem - w kawalerce swej przyjaciółki i zamieszkuje wraz z ....gipsowym krasnalem, którego "losy" są prześmieszne. Humorystycznych momentów w nowym życiu Alicji jest wiele /chociażby zaokienna przyjaźń z panem Wiesławem/. A jeszcze jak pojawia się w jej życiu przystojny Szymon, cóż innego potrzeba do szczęścia? • Zawirowania życiowe nie opuszczają Alicji - łącznie ze śledztwem w sprawie kradzieży obrazu z miejscowego muzeum. Czyżby Alicja była wspólniczką złodzieja? /cz. II/ • Kiedy kolejny jej, już trzeci, związek z mężczyznami rozpada się, przyjaciółki zgłaszają ją do reality show, który ma za zadanie "znaleźć swą drugą połówkę pomarańczy". • Alicja wpada w nowy wir przygód, często bardzo absurdalnych, których ona sama jest przyczyną /cz.III/. • Polecam te zabawne książki, z "zakręconymi" bohaterami, z toczącą się szybko akcją, pełną humoru i śmiechu, autorki, która ma "lekkie pióro i tworzy (...) niebanalne scenariusze". • Polecam książki, w których nie ma miejsca na nudę.

„Panna z Monidła” to kontynuacja zaskakujących perypetii Alicji, którą mogłam poznać w powieści „Wesoła rozwódka” - > Recenzja • Co tym razem autorka zaserwowała swojej bohaterce? • Czy Alicja jest w końcu szczęśliwą i spełnioną kobietą? • A może znów stanęła na życiowym zakręcie? • „Panna z Monidła” utrzymana jest w tym samym stylu co poprzednia książka Iwony Czarkowskiej. Nie brakuje w niej szybkiego tempa, przy którym nie ma czasu na nudę. Ba! Nie ma nawet czasu na odłożenie książki, bo zdarzenia następują po sobie lawinowo, co nie raz i nie dwa, doprowadza do komicznych rezultatów. Bohaterowie tej części również są wykreowani z przymróżeniem oka, co daje czytelnikowi gwarancję naprawdę świetnej zabawy. • Umieć zachować dystans wobec siebie, ale i wobec własnych bohaterów to jest doprawdy wielka sztuka w dzisiejszej literaturze. • W powieści nie brakuje również tajemnic – dziwna przesyłka, kradzież obrazu, ekscentryczna gosposia – nadają całości nowego szlifu i niesamowitego klimatu. • Życie Alicji biegnie spokojnym torem. Kobieta dawno zrzuciła z siebie balast emocjonalny jakiego doznała podczas rozwodu. Pracuje, prowadzi własną firmę, spełnia się, żyje również w szczęśliwym związku z Szymonem. Jednak bohaterka nie byłby sobą, gdyby w jej życiu nie przytrafiały się zdarzenia nietypowe i dziwaczne. Jednym słowem dzieje się sporo! I to jak! • Alicja zdaję się zapomniała o swoim postanowieniu: „Żadnych facetów! Zwłaszcza przystojnych, uśmiechniętych, a przede wszystkim żadnych wysportowanych. Tacy są najgorsi. (...)''. • Dokąd ją to zaprowadzi? • Kim jest tajemnicza gosposia Ada, która pojawia się i znika? • Dlaczego były mąż Alicji – Paweł – wprowadza się do domu, w którym ona mieszka? • Kim jest tytułowa panna z Monidła? • O czym zapomniał Szymon powiedzieć Alicji? • I kto jest winny kradzieży obrazu z miejscowego muzeum? • To tylko nieliczne pytania, na które odpowiedzi oczywiście znajdziecie w pełnej humoru powieści „Panna z Monidła”. • Jak zakończą się wszystkie perypetie Alicji w tej części – musicie się przekonać sami. • Jedyne co Wam mogę powiedzieć, to to, że życie z uśmiechem na ustach i optymizmem w sercu jest o wiele fajniejsze i łatwiejsze, niż ciągłe narzekanie i rozpamiętywanie przeszłości, na którą już nie mamy żadnego wpływu. • Autorka w tej powieści zwraca uwagę, głównie między wierszami, na asertywność, a raczej jej brak. • Alicja niestety ma tendencję do tego, niejednokrotnie, to właśnie brak stanowczości i asertywności pakują ją w niechciane sytuacje i doprowadzają do życiowych absurdów. • Trzeba czasem tupnąć nogą i wziąć sprawy we własne ręce, by dojść do oczekiwanych efektów. • Głowna bohaterka tej powieści koniec końców tak właśnie czyni i wówczas wreszcie zaczyna oddychać swobodniej. • Jak to mówiono w starej dobrej komedii polskiej „sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie”. • Niechaj więc tak będzie, bo zawsze warto pamiętać, żeby polegać również na samej sobie, a nie tylko na innych. Nadmierne zaufanie wobec osób trzecich może doprowadzić nas do kolejnego rozczarowania. • Jakimi efektami zakończy się „niepamięć” Szymona? • I jak Alicja poradzi sobie na tym zakręcie życia? • Dowiecie się z ostatnich stron powieści, której lektura przebiegnie Wam lekko, przyjemnie i z humorem. Będzie również psio i kocio. Nieco niebezpiecznie i na granicy prawa. Będzie odrobinę strasznie i tajemniczo. A to wszystko razem zagwarantuje Wam kilka godzin wyśmienitej zabawy. • Ja tymczasem zabieram się, z uśmiechem na ustach, za trzecią część cyklu. • Jestem szalenie ciekawa dalszych losów Alicji :) • recenzja na: