Film na podstawie książki Amosa Oza. Ale nie należy sugerować się idealnym odwzorowaniem treści. Film jest "wariacją" opartą na powieści. Przedstawieniem pewnych tylko wycinków z życia rodziny Oz, w której fabuła książkowa stanowi jedynie punkt wyjścia, • Oglądamy życie dorastającego Amosa, jego samotnej matki i filozofa ojca. To zlepek trzech osób, na pozór kochających się, lecz prawda, jak to w rodzinach często bywa, skrywa się pod dachem domu. Dobre relacje, poprawne bycie ze sobą nie świadczy o miłości i wzajemnej czułości. Każde z nich ma swoje ucieczki, traumy chowane w duszach i żal do drugiego. Że nie przytuli, nie dotknie, nie poświęci swej uwagi. • Natalie Portman mówi w języku Jidysz. Cały film osadzono w Jerozolimie. Oddychamy pyłem i kurzem tamtejszych ulic. Stajemy się świadkami powolnego tracenia życia, ale jednocześnie stajemy się uczestnikami pięknej opowieści. Amos, matka - relacja, która nie wymaga nadmiaru słów. Spojrzenie, mądre zdanie, czułość - takie drobnostki budują ich wzajemną miłość i bliskość. • Bardzo dobry film, bardzo dobry scenariusz i rewelacyjnie obsadzeni aktorzy.