Książka niesamowicie zachwalana, ja jednak uważam, że mocno przereklamowana. Sam pomysł – mieszkańcy spędzają na przemian miesiąc w pięknym domu i miesiąc w celi więziennej – na pewno oryginalny i dający nadzieje na interesującą historią. Jednak po pierwsze samo wyjaśnienie, dlaczego taki model ‘osadnictwa’ jest korzystny z punku widzenia ekonomii, pozostawia wiele do życzenia. Jednak także sama historia jest nieciekawa – nie tylko brak w niej konkretnej wizji, większość książki to barwne opisy jak głowni bohaterowie się zdradzają, język, jakim jest napisana książka, jest dość trudny i mało płynny. Bohaterowie są antypatyczni, trudno zrozumieć powodu ich zachowań. • Książkę czyta się bardzo ciężko, nie wciąga, poziom absurdu jest nijaki – z jednej strony jest to przejaskrawiona rzeczywistości i dość dziwna wizja przyszłości, z drugiej jednak nie jest to absurd śmieszny, przez co powieść czyta się raczej z niesmakiem.