Bianca Pitzorno w tej auto­biog­rafi­czne­j powieści opisuje włoską szkołę podstawową z końca lat czterdziestych ubiegłego wieku. Po drugiej wojnie światowej Włochy z królestwa przeobraziły się w republikę i oto dostęp do szkolnictwa mają wszystkie warstwy społeczeństwa. • Trzy przyjaciółki - Priska, Eliza i Rosalba - z wielkimi obawami oczekują rozpoczęcia roku szkolnego. Ich klasę przejęła nowa nauczycielka, całkiem obca, która dotychczas pracowała w szkole prywatnej. Dziewczynki uważnie obserwują posunięcia złośliwej nauczycielki i po serii wielkich nies­praw­iedl­iwoś­ci wypowiadają jej skrytą wojnę. Przeprowadzają misternie ułożony "Plan Krwawej Zemsty". • Książka jest interesująca ze względu na psychologiczny rys postaci i opis niesrawiedliwości, jakie spotykają dziecko w świecie dorosłych. Nie ma w sobie nic ze szkalowania zawodu nauczyciela, raczej przestrzega przed nauczycielem - bezdusznym tyranem i bezwstydnym snobem. • Jednak sam sposób narracji wydał mi się dość nużący. Nie powiem, że przeczytałam tę powieść jednym tchem (jak gwarantuje wydawca na okładce). Dobrnęłam do ostatniej strony jedynie z ciekawości, jak zakończy się ta cała historia.