Aleksandra Kozieł – członkini Dyskusyjnego Klubu Książki przy PiMBP w Olkuszu: W tomiku poezji Twarz trzecia z 1968 roku Różewicz dostrzega upadek moralności oraz rozpad wartości człowieka. Dostrzega różnice między współczesnym człowiekiem, przez co podejmuje się oceny rzeczywistości. • W wielu wierszach opisuje śmierć i wspomina ludzi nieżyjących. W wierszu pod tytułem Kolebka poprzez metaforę ukazuje ziemię jako miejsce pełne śmierci i straty. Porównuje śmierć do niespodziewanego odejścia, które pozostawia po sobie ślady. • Do jakiegoś czasu to wiersz, w którym przez ironię ukazuje proces umierania poezji. Wyraża on swoją dezaprobatę do publikowania wierszy w tygodnikach oraz pisaniu nowych tomów poezji bez większych koncepcji planu. Przedstawia on nam swoją opinię i wpływa na nasze myślenie o poezji. • Różewicz był wybitnym poetą, który w każdym z wierszy przekazuje nam nadzieję i wiarę w lepsze jurto oraz poprawę ludzkiego zachowania. W wierszach ujawnia swoje poglądy, ale jednocześnie daje wybór. Dzięki wszystkim tym aspektom trafia na pierwsze miejsce mojej listy i w „stu procentach” poleciłabym ją każdemu.