Książka jest relacją Kathie Hubner, która mieszkała z rodziną Goebbelsów przez prawie dwa lata: od 1 listopada 1943r do 22 kwietnia 1944r kiedy to widzieli się po raz ostatni.Hubner jako wychowawczyni trójki najstarszych dzieci prowadziła spokojne życie w domu ministra 30km od Berlina nad Bogensee, a później na półwyspie Schwanenwerder.Rodzinę Goebbelsów opisuje z zupełnie innej perspektywy niż współpracownicy.Ministra Propagandy Rzeszy i nazistowską Pierwszą Damę opisuje jako zwykłych ludzi prawdopodobnie dlatego,że poznała ich w sytuacjach kiedy to sprawy państwa i polityka schodziły na dalszy plan.Niestety wspomnienia są bardzo ogólne.Sama książka jest dobra, ale trudno oprzeć się wrażeniu,że guwernantka niewiele wiedziała o swoich pracodawcach.Może niespełna dwa lata nie wystarczyły na dostateczne ich poznanie, a może to czas zrobił swoje (zdecydowała się przerwać milczenie po ponad 60 latach) i zapomniała...Mimo wszystko polecam chociażby ze względu na zawarte archiwalne zdjęcia i listy jakie są w posiadaniu p.Hubner.