To poetycka opowieść o młodziutkiej Agnieszce Osieckiej i o 30 lat od niej starszym arystokracie, księciu paryskiej "Kultury" Jerzym Gedroyciu. Do spotkania tych dwojga i wzajemnego zauroczenia sobą dochodzi, gdy Agnieszka przyjeżdża do Paryża w 1957 roku i przynosi do redakcji "Kultury" rękopis nowej powieści Marka Hłaski, ówczesnego narzeczonego poetki.Rękopis ten przemyciła w specjalnie skonstruowanym dnie swej walizki. • W powieści mamy ciekawe portrety psychologiczne bohaterów, a obok nich całą plejadę osobowości środowiska "Kultury". • Temat ciekawy, ale trzeba lubić specyficzny styl autorki, który czasem jawi się jako chaotyczny, pełen niedomówień , no i ukochanych równoważników zdań. Pomimo to POLECAM.

Dla mnie doskonały opis uczuć i epoki.Zestawienie wyjatkowej inteligencji, wrazliwości i kultury głównych bohaterów z siermiężnością Polski i napuszeniem emigracji.Błyskotliwe odniesienia autorki zachecaja do zapoznania sie z Rozmyślaniami Marka Aurelisza i co najmniej biografią, a może spucizną literatów, pisarzy i poetów wymienionych w powieści. • Na pewno warte przeczytania