To druga książka Josteina Gaardera, która trafiła w moje ręce i została przeze mnie pochłonięta jednym tchem. Trochę zdziwiło mnie, że i tutaj pojawił się wątek z otrzymywaniem listów, na których opiera się spora część historii – odniosłam wrażenie, że to po prostu takie autorskie zagranie Gaardera. ;) Nie mniej jednak ciekawy pomysł na fabułę. „Dziewczyna z pomarańczami” to przepiękna, wzruszająca powieść o tęsknocie, miłości i śmierci, czyli tematach wcale nam nieobcych, jednak postawionych w nieco innym świetle, ujętych z odmiennej perspektywy.

Kto nie czytał, musi przeczytać... • Niezwykła powieść o głębokim znaczeniu, wartościowym sensie i jakże uniwersalnej prawdzie o życiu i ludziach jako takich. A wszystko to zawiera się w historii 15-letniego Georg`a który w starej spacerówce znajduje... list od nieżyjącego od 11 lat taty. Ten list to opowieść o jego miłości do Dziewczyny z Pomarańczami, to historia jego życia ze wszystkim co ono serwuje - są chwile rozterek, radości i łez, są momenty, które na pozór spokojne i nudne wypełniają człowieka bezgraniczną wdzięcznością za to co ma i gdzie jest... że jest tu i teraz. • "Takie bowiem są reguły: jeśli wybierasz życie, wybierasz także śmierć." • Tata mówi poprzez list do swojego syna, by wierzył w los i życie, by patrzył w niebo i by czuł, że nigdy nie jest za późno na nic Bo życie jest pięknem... • Takie powieści to ziarno naszej ziemi ... • To piękno i wartość... • To przeświadczenie, że jesteśmy po coś dla kogoś do czegoś... • 10 gwiazdek /na 5 ... możliwych