Wanda Prątnicka jest magistrem psychologii i para­psyc­holo­giem­. Zajmuje się też jasnowidzeniem i egzorcyzmami. Na swoim koncie ma kilka książek o rozwoju duchowym i osobistym. Jedną z pozycji jest „Poznaj prawdę i bądź wolny”. Wydaniem zajęło się wydawnictwo Centrum. Książka pojawiła się na rynku w 2012 roku. • Każdy z nas zetknął się ze śmiercią. Najczęściej widzimy ją w mediach, które jednak wypaczają jej obraz. Każdy z nas umrze i lęk przed tym wydarzeniem paraliżuje nas i jest powodem nieszczęść tego świata. Często nie jesteśmy świadomi tego strachu, który w wielu momentach paraliżuje nas i sprawia, że nie potrafimy się zdecydować. Boimy się, bo nie wiemy co czeka na nas w chwili śmierci. Tak naprawdę jednak śmierć jest tylko etapem, który każdy musi przejść. Nie umieramy jednak nigdy – obumiera tylko nasze ciało fizyczne, nasza dusza jest wieczna, żyje wiecznie i cały czas wciela się w różne postacie. Raz jesteśmy bogaci, raz biedni, raz mamy nadwagę a raz jesteśmy szczupli, niekiedy nawet zmieniamy płeć, wyznanie i kolor skóry. Jednak nie pamiętamy swoich poprzednich wcieleń, przybywamy na ziemię, by uczyć się nowych rzeczy. Gdy już ich się nauczymy, odchodzimy – czasem w kwiecie wieku, czasem w okresie starości, czasem jako dziecko. Nie możemy zakładać, że śmierć spotka nas w wieku dojrzałym, z powodu choroby, gdy już wszystko przeżyliśmy. Traktuje ona równo wszystkich ludzi. Porzucamy tedy ciało, lecz dusza żyje nadal i wraca do Boga. Duszy jednak nie można zobaczyć fizycznymi zmysłami. Niektórzy są w stanie zobaczyć duszę w postaci ducha, gdy ta odchodzi lecz nie zdaje sobie z tego sprawy. Nie oznacza to jednak, że duszy nie ma. Wszystkie religie o niej mówią. Jednak nawet religijne pocieszenie nie sprawia, że przestajemy bać się śmierci. jest ona tematem tabu. W tej książce jest ona jednak głównym tematem, którego autorka się nie boi, a wręcz przeciwnie – mówi o nim otwarcie, chcąc pokazać, że to tylko etap, który już kiedyś przeszliśmy i który jest całkiem naturalny i pochodzi od Boga. • Prosty język książki czyni ją lekturą przyjemną i łatwą do przyswojenia. Mimo trudnego tematu, pozycja ta napisana jest dość lekko, w lekkim tonie i z odrobiną pocieszenia w tle. Autorka postarała się, by dorzucić kilka faktów z jej pracy i życia, które pokażą, że jest całkowicie pewna tematu, o którym pisze. Tym zabiegiem sprawia, że czytelnik zaczyna jej wierzyć i przekonywać się do jej toku myślenia. • Temat książki nie jest łatwy. Jak sama autorka twierdzi, śmierć jest czymś, o czym nie chcemy mówić. To swoiste tabu. Jednak tu starano się je przełamać. Już na wstępie dowiadujemy się, że to tylko stan ciała, nie duszy, znajdujemy informację, że żyjemy wiecznie. • Minusem książki jest fakt, że czasem miałam wrażenie, że pewne kwestie powtarzają się w różnych częściach tekstu. Być może jednak przy takiej objętości książki jest to zasadna sprawa. • Rozdziały są dość krótkie, chociaż jest ich całkiem sporo. Ich objętość sprawia, że czytelnik się nie męczy. Tematy wynikają z siebie w dużej większości i są wyczerpujące. • Książkę czyta się dość szybko. Sposób, w jaki pisze autorka, sprawia, że naprawdę da się jej uwierzyć. Poza tym czytając, zadawałam sobie pytania, na które chwilę później uzyskiwałam odpowiedzi. • Komu polecam? To książka dla każdego czytelnika, gdyż porusza ona uniwersalny temat. Dotyczy ona wszystkich, nie tylko starych i schorowanych. Odnajdziemy tu pocieszenie i wyjaśnienie, czym jest śmierć i jak do niej podejść. To lektura wyczerpująca i interesująca.