„Późny debiut poetycki Małgorzaty Kulisiewicz niesie wiele nawiązań do przeżywanej współczesności. Pisany z perspektywy wielu lat (wiersz „Grudzień 1981”) zawiera zarówno refleksję nad stanem wojennym: przeżyliśmy nagły alarm / z powodu absencji chorobowej („Z powodu”), jak i opis czasów komunizmu w Polsce, porównywanego nawet do obozu jeńców wojennych z filmu „Most na rzece Kwai” („Baśń-nie-Baśń”). Zwykli ludzie z tych lat byli jak ryby, które nie mają głosu i nie mogą mówić prawdy, a ich dzieła miały powstawać najściślej według przepisu. Na wigilię poetów mogli się wtedy dostać nieliczni, a i oni byli jak ten kontrabas, który został zmuszony / by naśladować.(…) • W poezji Kulisiewicz znajdują też odzwierciedlenie najnowsze czasy. Najpierw po transformacji ustrojowej nadmierna fascynacja pieniądzem jako bożkiem zastępującym inne wartości („Inni Bogowie”), potem rozwarstwienie społeczne i bezrobocie: Frasobliwy / Bezrobotny męczennik / zwiedził już / wszystkie barwy bólu („Niefrasobliwie?), merkantylizm: kto dziś myśli o kwiatach („Nocne miasto”) czy sztuczne nieba współczesnych, rozwiniętych miast: miraż kolorów i świateł / złudzenie Satori („Metropolia”). Czy jest wobec tego jakieś prawdziwe niebo w tej poezji? Miłość i prostolinijność: U kresu / dostrzeżesz zdziwiony / dom z widokiem na niebo / Taki zwykły nasz („Dom z widokiem na niebo)” oraz kontemplacja i dystans do rzeczywistości): Z nieskończoności / ja / Człowiek / błysk światła w witrażu to wartości niepodważalne.” (z recenzji WPolityce Kultura „Poezja dialogu kulturowego („Inni Bogowie” Małgorzaty Kulisiewicz)