Biłam się z myślami, czy nie dać lekturze kolejnej szansy... Została mi polecona i choćby z tego względu chciałam bardzo przeczytać więcej, niż kilkadziesiąt pierwszych stron. Nie dałam rady. Żebym chociaż znalazła swoistą przyjemność w wyszukiwaniu tego, co mnie w niej drażni. Ale nie. • Nie dam sobie poznać być może całkiem dobrze skonstruowanej i ciekawej fabuły, wniknąć w misternie kreślone umysły bohaterów. Nie jestem wystarczająco odporna na fałsz, a zderzałam się z nim już od pierwszych stron. Wyczuwałam go w tych wszystkich niep­rawd­opod­obny­ch opisach serwowanych przez autora - i po co? dla jego własnej przyjemności? z braku lepszych słów dla tego, co wyobrażone? czy może po prostu - z braku tej wyobraźni i adekwatnych doświadczeń?... • Sztucznością wionęło mi na kilometr i jeszcze dobrze się nie otrząsnęłam z jednego niefortunnego doboru słów a już, płynąc przez eteryczną fabułę, natrafiałam na kolejny zgrzyt. • Po raz trzeci poddałam się więc niedługo po opisie świniobicia, gdzie autor próbował mnie przekonać, że pachnie ono zużytą wodą spod kwiatków, kartoflami i czymś jeszcze, a skóra podczas golenia zwierzęcia zwija się na żebrach niczym jedwabna bluzka. No nie. Taka kreacja znanego mi świata w literaturze mnie nie pociąga.

37-letni Dan Kaspersen wraca do małej rodzinnej wioski na pogrzeb brata, który umiera w tajemniczych okolicznościach. Jacob zostaje znaleziony martwy na podwórzu gospodarstwa, które odziedziczył po rodzicach. Wszelkie poszlaki wskazują na samobójstwo. Dan właśnie skończył odsiadywać wyrok za usiłowanie przemytu narkotyków i próbuje na nowo odnaleźć się w rzeczywistości. Jednak ostracyzm społeczny i niechęć otoczenia mocno dają mu się we znaki. Dręczy go pytanie, czy brat na pewno odebrał sobie życie? Dlaczego? Co takiego wydarzyło się podczas jego nieobecności? Niespodziewanie w życiu głównego bohatera pojawia się Mona, dzięki której pobyt w Skogli okazuje się trochę bardziej znośny. Dan zaczyna wertować rzeczy brata i z wolna wszystkie skrywane dotąd tajemnice wychodzą na światło dzienne. Czy odkupienie win poprowadzi go do prawdy? Czy każdy człowiek zasługuję na drugą szansę? Powieść kryminalna w połączeniu z obyczajowością mało­mias­tecz­kowe­j Norwegii przypadnie do gustu wszystkim czytelnikom ceniącym sobie świetny pisarski warsztat i zajmujące opisy przyrody.