Do końca mojego życia zostaną ze mną słowa Marty "...od głodu i pokoju, zachowaj nas Panie". Ja, która najbardziej na świecie boję się wojny, bardziej niż umierania na raka w męczarni zrozumiałam dlaczego właśnie tak... Wojna jest przewidywalna. Jest wróg i my. A wróg to wróg. Z wrogiem się walczy. A rzeczywistość w jakiej przyszło żyć Pawłowi i Marcie była niep­rzew­idyw­alna­. Nie było wiadomo kto wróg a kto przyjaciel, czy w ogóle jest przyjaciel.. To pięknie napisana książka o strasznych czasach. Mądra i pokazująca różne ludzkie postawy. Bardzo polecam jej przeczytanie