Jest to pierwsza łotewska powieść, która trafiła w moje ręce. Autorka zabiera nas do Łotwy, która jest pod okupacją . Poznajemy historię dwóch kobiet, matki i córki. Na początku ciężko mi się było w nią w czytać, może ze względu na jej formę, w której nie ma dialogów. Książka podzielona jest na opisywane losy i sytuacje przez matkę i córkę. Często dziejących się w tym samym czasie. Matki, która traci radość życia, gdy kawałek po kawałku radziecka władza zabiera jej to, co kocha. Z drugiej strony mamy córkę, która z wiekiem zaczyna rozumieć matkę, która przez lata stara się ją utrzymać przy życiu. Przepiękna powieść, która na długo pozostanie ze mną. Polecam.