Ciężko zrozumieć, że tyle zła można doświadczyć w życiu a pomimo tego nie załamać się. Wzruszające wspomnienia o trudnym dorastaniu w cieniu wojny.

Książka to tragiczne wspomnienia autora, kiedy to jako 7-letni chłopiec wraz z matką i dwójką starszego rodzeństwa został wywieziony do Kazachstanu.Ojca, Oficera Wojska Polskiego sowieci rozstrzelali w Charkowie. Adamczyk przedstawia pełną cierpienia i bólu tułaczkę, którą nazywa "dziesięcioletnią odyseją".Potworności życia w ZSRR, gdzie z matką i rodzeństwem walczył o przetrwanie w totalnie skrajnych warunkach bytowych, w obozach dla uchodźców w Persji i Libanie,oraz rodzinach zastępczych po śmierci wyczerpanej tułaczką matki.Pisze też o bracie, który podobnie jak zmarły ojciec został żołnierzem i wstąpił do Armii Andersa i pisze o smutnym momencie kiedy to rodzeństwo staje przed dokonaniem wyboru: powrócić do Polski rządzonej przez Stalina czy wyjechać do Anglii gdzie mieszka brat?Wybierają wolność w Wielkiej Brytanii.Odyseję kończy wyjazd Wiesława do siostry ojca w Chicago, gdzie autor mieszka do dnia dzisiejszego. • Bardzo wartościowa pozycja, szczerze polecam zwłaszcza dlatego, że poruszony temat pozostaje niestety trochę zapomniany.