„Saga księżycowa” jest definitywnie jednym z najlepszych odkryć tego roku. Mimo, że wiele się o niej słyszało, to nie sądziłam, że aż tak skradnie moje serce, szczególnie, że w re-tellingu starych baśni w futurystycznym cyber-świecie dużo mogło pójść nie tak 😉 A jednak nie poszło, przynajmniej dla mnie – bo jak zawsze zaznaczam- każdy w książkach szuka czegoś innego. Dla mnie największym zaskoczeniem w serii Marissy Meyer okazało się świeżość historii i niespodziewane poprowadzenie akcji. W końcu słysząc „Kopciuszek” czy „Czerwony Kapturek” wszyscy mamy w głowie, jedno, przerabiane już na milion sposobów zakończenie. A jednak tutaj, nic nie jest takie jakie się wydaje, a „inspiracja baśnią” nabiera w Księżycowej zupełnie innego, świeżego znaczenia. To chyba największy plus całej serii, która mnie urzekła również piękną oprawą graficzną okładek oraz pewną dozą „ciepła” które odczuwam czytając książki Marissy Meyer, czy też np. Anety Jadowskiej. Polecam każdemu, kto lubi młodzieżowe, futurystyczne jak i baśniowe klimaty. • TOM I: CINDER – W pierwszym tomie poznajemy Cinder – dziewczynę cyborga z Nowego Pekinu, pracującą na targu jako mechanik i marzącym o lepszym życiu niż tym, które wiedzie pod czujnym okiem swojej macochy i dwóch przyrodnich sióstr. Pewnego dnia jej los zdaje się odmienić bo do jej stoiska podchodzi sam książę Kai, zlecając jej naprawę robota, przechowującego ściśle tajne i poufne dane. Niestety jej droga do happy endu wcale nie będzie taka prosta i usiana różami… W całym państwie bowiem zaognia się pandemia litumozy, przez co Cinder wdaje się w zaskakujący układ z dworskim lekarzem którego stawką ma być życie jej przyrodniej siostry. Na domiar złego sprawy komplikują się, gdy ma dojść do ważnego wydarzenia w całym królestwie, a na Ziemię mają przylecieć Księżycowi. By ujść z życiem, nasza bohaterka musi ukrywać nie tylko fakt, że nie jest w pełni człowiekiem, ale też swoje pochodzenie. • 8/10