Historia ciekawa, ale mam wrażenie podkręcania dramatyzmu i przaśności, zupełnie niepotrzebnie, a drażni :(

Bez zachwytu, bez rewelacji. • Po wielu zapowiedziach tego filmu, po wielkiej kampanii reklamowej i szumu wokół tego filmu, oczekiwałam czegoś na wysokim poziomie. A jeśli nie na wysokim, to na dobrym chociażby. I jakże się zawiodłam. • Film to historia mężczyzny, który ulega wypadkowi podczas godzin pracy. Traci twarz, trafia na OIOM, walczy o życie, potem i o godność. Bo lekarze ratują pacjenta, robią kilka operacji, by przywrócić mu jako taką twarz, której rekonstrukcja jest raczej niemożliwa, lecz widoczny paraliż jest nieunikniony. I człowiek staje się dla wielu plastikiem, manekinem bez mimiki twarzy. Ale, czymże jest wioskowe życie, picie i nicnierobienie. • Nie rozumie zachwytu nad Szumowską. Nad Kościukiewiczem. Nad scenariuszem. Prawdziwa historia opowiada się sama, lecz aktorzy nieco ją "s-komizmowali", co według mnie dało jej mdły i śmieszny tor.