Historia teatru inspiruje i stanowi ciekawy przedmiot dociekań • badaczy. Wśród licznych publikacji Stanisława Dziedzica szczególne • miejsce zajmuje książka napisana we współpracy z Tadeuszem Skoczkiem • – Teatr 38. Jest to interesująca monografia dotycząca studenckiego życia teatralnego. Autorzy: Stanisław Dziedzic – historyk literatury, publicysta, kulturoznawca, oraz Tadeusz Skoczek – medioznawca, wydawca, publicysta i krytyk literacki, w przejrzysty sposób • ukazują początki działalności teatru akademickiego w Krakowie po politycznej odwilży w połowie lat 50. XX w. W środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego po II wojnie światowej istniał Zespół Dramatyczny. Irena Wollen stworzyła w kręgach krakowskich Mały Teatr Akademicki, który wraz z Waldemarem Krygierem przekształciła w międzyuczelniany Teatr 38. Od pierwszej premiery (Wszyscy przeciw wszystkim Adamova, styczeń 1957) zespół jako jedyny w skali kraju sięgał po nieznaną w Polsce współczesną literaturę zachodnią. Okres świetności Teatru 38 przypadł na lata 1959–1968. W roku 1974 zawiesił działalność. Następnie został reaktywowany w 1979 roku premierą Becketta. Zamknięty w 1981 roku na okres stanu wojennego, Ponownie wznowił działalność pod patronatem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Grupa zmieniała się wraz ze zmianą pokoleniową jej twórców. Wielu znanych aktorów, reżyserów, scenografów wywodzi się właśnie z Teatru 38. W 1992 roku kierownik zespołu Piotr Szczerski otrzymał propozycję objęcia Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach i jesienią tegoż roku Teatr 38 zaprzestał działalności. Książka składa się z kilku części: pierwsza to historia Teatru 38, druga to wykaz premier, trzecia – wspomnienia 22 twórców z zespołu i ostatnia – biogramy 39 artystów związanych z teatrem studenckim. Dowodem rzetelności publikacji jest obszerna baza • źródłowa i bogata literatura przedmiotu. Autorzy wykorzystali liczne źródła drukowane, kilkanaście tytułów prasowych i wiele opracowań. • Halina Biniek