Książka zawiera artykuły, których autorzy podjęli się przedstawienia zagadnienia przenikania perspektyw: edukacyjnej, kulturowej i estetycznej w różnych odniesieniach (etycznych, ekonomicznych, artystycznych, technologicznych i innych). Spojrzenie interdyscyplinarne (i zacierania granic) niesie ze sobą określone konsekwencje metodologiczne. Uwalnia badacza-autora od narzucanych instytucjonalnie standardów, procedur czy nomotetycznych wizji celów działalności badawczej. W przypadku propozycji orientacji badawczej C. Geertza (opis gęsty) można mówić o pewnego rodzaju „hybrydzie”, która konstruowana jest w zależności od zdefiniowanej, instrumentalnie rozumianej przez badacza (choć, czy zawsze artykułowalnej?) potrzeby jej użycia. Interdyscyplinarność w badaniach rzeczywistości społecznej i kulturowej zdaje się koniecznością naszych czasów, która wynika ze specyfiki rzeczywistości – efektu złożonych (genetycznie) relacji między ekonomią, polityką, społeczeństwem i kulturą, a nie tylko intertekstualnego charakteru jej opisu. • Uważam, że zdecydowanie warto zadawać pytania o sposoby indywidualnego uprawiania transgresyjnej strategii twórczej w nauce (i nie tylko) oraz warto podjąć namysł i dyskusję na temat rezultatów zacierania granic. Mam nadzieję, że prezentowany zestaw artykułów będzie ku temu dobrym pretekstem.