Miła książka, czyta się ją lekko, ale czytałam lepsze książki tej autorki.

Tytuł książki może czasami być zachętą zwodniczą. Tak właśnie dałem się złapać na ,,Poznań kolonialny". Niestety sensacyjnych wątków o Poznaniakach podbijających Czarny Ląd jest w książce jak na lekarstwo. Dopiero podtytuł ,,Rodzinna historia z Tanzanią w tle" wiele w tej sprawie wyjaśnia. • Kasper Bajon wyrusza w ciekawą, dość intrygującą wyprawę do Tanzanii. Jako podróżnik - odkrywca stawia sobie za cel odszukanie śladów swoich poznańskich przodków, którzy na początku XX wieku wyruszyli na wyprawę do Niemieckiej Afryki Wschodniej. Chodzi dokładnie o Niemca Paula Fenstera i jego poznańskiego szwagra Stanisława Bajona. Na podstawie zachowanych listów można odtworzyć trasę podróży zwłaszcza Paula, który w Afryce został już do końca swego życia. Znalezienie dziś, po ponad stu latach namacalnych śladów tamtej eskapady jest dość górnolotną imaginacją samego autora. Ale niech mu tam... • Zatem o czym nam opowiada autor w swej książce? Trochę mamy tu historycznych opisów niemieckiego kolonializmu, rodzinne wspomnienia z poznańskich Jeżyc, a nadto wszystko spisane relacje z wyprawy po mniej turystycznych obrzeżach Tanzanii. Taki miks z którego tak naprawdę niewiele wynika. Ducha Paula Fenstera, bez spojlerowania mogę napisać, że raczej nie udało się uchwycić. A jakie inne duch nękały podczas wyprawy Kaspra Bajona? Może właśnie dla tego pytania warto tę książkę polecić.

,,Śnieg przykryje", choć w klimacie świątecznym, nie jest miłą lekturą do poduszki. Michał Śmielak bowiem odważył się poruszyć brutalną kwestię alkoholowej degeneracji i przemocy w rodzinie. Chociaż sama powieść ma kryminalne podłoże, bardziej intrygujące od pytania o to, kto i kogo zabił jest wszystko to, co dzieje się w emocjach członków gnębionej przez ojca alkoholika rodziny. • Dla mnie dużym plusem książki był pierwotny lejtmotyw z utratą pamięci Ryśka Pawlickiego. Jego niespodziewany i tajemniczy powrót do rodzinnego domu po dwudziestu pięciu latach wydał się całkiem nęcącym zamysłem, by dać się wciągnąć w całą, wielowątkową zresztą, opowieść. • Książka przypomina trochę takie odgarnianie ze śniegu miejsca zbrodni. Warstwa, po warstwie odsłania się nam całościowy obraz skomplikowanych zdarzeń, które miały miejsce na przestrzeni ćwierćwiecza w Lesie Ponurym. Michał Śmielak nie zawodzi. Jest w tym na prawdę dobry.

Na ziemi Izraela • Autor: Amos Oz • Moja ocena: ★★★★★★★★★☆ (9/10) • „Na ziemi Izraela” to wyjątkowa i niezwykle wartościowa publikacja, w której Amos Oz podejmuje próbę opisania izraelskiej rzeczywistości w sposób daleki od uproszczeń i publ­icys­tycz­nych­ skrótów myślowych. Autor oddaje głos ludziom reprezentującym bardzo różne środowiska, poglądy i doświadczenia, dzięki czemu czytelnik otrzymuje wielowymiarowy obraz kraju naznaczonego konfliktem, historią i sprzecznościami. • Siłą tej książki jest perspektywa — spokojna, refleksyjna i empatyczna. Oz nie moralizuje, nie narzuca interpretacji, lecz uważnie słucha i pozwala bohaterom mówić własnym głosem. To właśnie ta optyka, często niezrozumiała lub upraszczana w zachodnim dyskursie, czyni lekturę tak cenną. Autor pokazuje Izrael jako przestrzeń napięć, kompromisów i codziennych wyborów, a nie jedynie jako symbol konfliktu politycznego. • Język książki jest klarowny, oszczędny i bardzo precyzyjny, co dodatkowo wzmacnia przekaz. Każdy rozdział wnosi coś istotnego i skłania do refleksji nad tożsamością, historią oraz trudnym procesem współistnienia różnych narracji w jednym państwie. To lektura wymagająca uważności, ale jednocześnie niezwykle saty­sfak­cjon­ując­a intelektualnie. • „Na ziemi Izraela” to książka zdecydowanie warta przeczytania — szczególnie dla osób, które chcą zrozumieć Bliski Wschód nie przez pryzmat nagłówków, lecz ludzkich historii i rozmów. Jedna z tych publikacji, które zostają z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury. • 📖 12:48 · 27.12.2025 · 117/2025

Absolutnie wyjątkowa, choć niepozorna pozycja jeśli chodzi o zbiór merytorycznych informacji na temat genezy, obrzędowości, liturgii, zwyczajów, przysłów i osobliwości językowych - a to najbardziej rozbudowana część - dotycząch Świąt Bożego Narodzenia. Autorka podeszła do tematu niezwykle rzeczowo i wyczerpująco, a czytelnikowi podczas tej fenomenalnej lektury aż wstyd, że sam do tematu podchodził zazwyczaj po macoszemu. Ogromna i trafna ilość przypisów jedynie podkreśla zaangażowanie autorki by we właściwy sposób przybliżyć wszystkim specyfikę tych jedynych w swoim rodzaju i niezwykłych Świąt.