Aktywność użytkowników
Na tej stronie można przeglądać najnowsze wpisy na blogach, recenzje, oceny książek itp.
Po zalogowaniu się można te wpisy filtrować, np. wg obserwowanych użytkowników.
Na tej stronie można przeglądać najnowsze wpisy na blogach, recenzje, oceny książek itp.
Po zalogowaniu się można te wpisy filtrować, np. wg obserwowanych użytkowników.
Najnowsze wpisy na blogach
-
Eksperymentuj z Wiedzą! Interdyscyplinarne Laboratorium Młodych🌼🐝 MikroBohaterowie świata pszczoły – przygoda, która brzęczy wiedzą! 🐝🌼 • W ramach projektu „Eksperymentuj z Wiedzą! Interdyscyplinarne Laboratorium Młodych” odbyły się niezwykłe warsztaty plastyczno-edukacyjne „MikroBohaterowie świata pszczoły”, skierowane do dzieci z klas 1–3. Była to prawdziwa wyprawa do mikroskopijnego, a jednocześnie ogromnie ważnego świata owadów zapylających 🌸🌍 • 👩🔬🎨 Zajęcia poprowadziła dr Justyna Kierat – biolożka, ilustratorka i edukatorka, autorka bloga „Pod kreską”, która z pasją i lekkością opowiada o przyrodzie małym i dużym odkrywcom natury. Jest także autorką fantastycznych książek: • 📘 „Pszczoły miodne i niemiodne” • 📗 „Mrówki małe i duże” • 📕 „Pająki w sieci i bez sieci” • Każda z nich otwiera drzwi do fascynującego świata mikrobohaterów natury 🐜🕷️🐝 • 🐝 Pszczoła jaka jest – (nie) każdy widzi! • Polskie gatunki pszczół to prawdziwa feeria kształtów i barw ✨ Najmniejsze mają zaledwie kilka milimetrów, największe przekraczają 2 centymetry! Jedne są puszyste niczym małe kuleczki, inne gładkie i smukłe. Ich ciała mienią się odcieniami brązu, żółci, bieli i czerni, ale można spotkać także pszczoły czerwone, zielone, a nawet złociste 🌈 • 🔍✏️ Podczas warsztatów dzieci: • – poznały budowę pszczoły i role poszczególnych osobników w ulu 🏠 • – dowiedziały się, jak wygląda życie pszczół i jak powstaje miód 🍯 • – odkrywały świat dzikich pszczół i ich ogromne znaczenie dla przyrody 🌿 • – a na koniec… same zostały ilustratorami, tworząc portrety pszczół tak dokładne, by można było rozpoznać gatunek! 🎨🐝 • 🌱 W warsztatach udział wzięli uczniowie: • 🏫 Szkoły Podstawowej nr 2 im. Jana Pawła II w Lublińcu • 🏫 Szkoła Podstawowa nr 4 w Lublińcu im. 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty w Lublińcu • 🌱 To była niezwykle cenna lekcja przyrody – pełna ciekawości, zachwytu i szacunku dla najmniejszych, ale jakże ważnych mieszkańców naszej planety. Bo bez pszczół… świat nie zabrzęczałby tak pięknie 💛 • 📌 Wydarzenie dofinansowane ze środków Ministra Edukacji Narodowej w ramach programu „ODKRYWCY 2025”. • [Obraz] • [Obraz] • [Obraz] • [Obraz] • [Obraz]
-
Informacja dla czytelnikówSzanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy. • Gminna Biblioteka Publiczna w Tęgoborzy zmieniła lokalizację. Od 15 stycznia 2026 r. swoją działalność będzie prowadziła przy Szkole Podstawowej - /Oddział dla dzieci klas 0 - I /, obok Ośrodka Zdrowia. • Zapraszamy .
-
Przerwa świątecznaFilia w Malni, Choruli i Górażdżach od 22.12.25r. do 6.01.2026r. NIECZYNNA! • Filia w Kamieniu Śląskim od 22.12.2025r. do 2.01.2026r.-NIECZYNNA!
![[awatar]](/static/gen/avatars/lubliniec/m2.png?32 "LUBITEKA - Miejsko-Powiatowa Biblioteka Publiczna im. Józefa Lompy w Lublińcu"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/gbptegoborze/m2.png?13 "Gminna Biblioteka Publiczna w Łososinie Dolnej z siedzibą w Tęgoborzy"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/grodziecbpg/m2.png?3 "Biblioteka Publiczna Gminy Grodziec"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/gbpgogolin/m2.png?4 "Gminna Biblioteka Publiczna im. Adama Mickiewicza w Gogolinie"){kind=avatar}
Najnowsze recenzje
-
Pozostaje wierna moim wyborom i Barbarę Wysoczańską umieszczam na pozycji nr. 1 moich ulubionych autorek. W jej powieściach odczuwa się duszę i pasję historyka. Pisze wspaniałym językiem, a jej bohaterowie realnie oddają ducha czasów, w których żyli.
-
-
-
Jestem urzeczona książką Shehana Karunatilaka. Jej głównym bohaterem jest niejaki Maali Almeida, fotograf wojenny. Ginie w niezanych okolicznościach. Jego dusza notomiast trafia do przedziwnego miejsca. Niejakiego pozaziemskiego urzędu, czegoś na wzór czyśćca, w którym jest całe mnóstwo zbłąkanych dusz czekających na dostąpienie oczyszczenia. Maali niczego nie pamięta. Spogląda tylko na swe pokiereszowane ciało spoczywające na dnie jeziora Beira i zastanawia się, jak do tego mogło dojść. Wrogów jednak miał w swym życiu znacznie więcej niż przyjaciół. Ale dostaje szansę, jaką otrzymało wielu. Ma siedem tak zwanych księżyców na to, by poznać tajemnicę swego przedwczesnego zgonu. Almeida ma go zamiar również wykorzystać do zdemaskowania pewnej grupy tyranów, osób odpowiedzialnych za wybuch brutlanej wojny domowej na Sri Lance w 1990. Ale w świetle zaistniałej sytuacji może nie być to wcale takie proste, w końcu jego ziemski byt się już skończył. A on nie ma możliwości bezpośredniego skontaktowania się z osobami bliskimi, które mogłyby mu pomóc w ujawnieniu konkretnych dowodów w tej sprawie. Jest do dla fotografa zadanie karkołomne, ale nie niemożliwe do zrealizwania. • "Siedem księżyców Maalego Almeidy" jest niesamowitą baśnią, która momentami przywoływała w moim umyśle obrazy z "Boskiej Komedii" Dantego. Czytałam ją z zapartym tchem, ogromną ciekawością, niemiłosiernie głodna jej zakończenia. I takowe rzecz jasna nastało, przynosząc ze sobą swego rodzaju ukojenie. Była to doskonała uczta dla mej czytelniczej duszy. Z czystym sercem polecam. Booker zasłużony.
-
W "Mykwie" Zyta Rudzka porusza temat Żydów, w szczególności antysemityzmu. Głównymi bohaterkami swej powieści czyni trzy powiązane ze sobą kobiety. To Bella, jej matka Elżbieta oraz babka Franciszka. Każda z ich pośrednio lub bezpośrednio doświadczyła traumy związanej z Holokaustem. Są potomkiniami ocalałych z Zagłady. Każda z nich z powojennym cierpieniem stara sobie radzić na swój własny sposób. W fabule pojawia się także postać Natana, który jako jedyny w tej szkatułkowej historii chce zmierzyć się z demonami przeszłości. Ma zamiar pójść jedynym tropem, jaki posiada w postaci pewnej części cukiernicy, by znaleźć ślady po swych potomkach. Książka ta jest krótka, ale bardzo złożona. Ma charakter prozy retrospektywnej. Losy poszczególnych jej bohaterów poznajemy w zupełnie przypadkowej kolejności, na dodatek w sposób fragmentaryczny. Wiele tu niedomowień i niedopowiedzeń. Nie sposób się nie pogubić, zarówno w chronologii poszczególnych zdarzeń, jak i w tym, co autorka ma zamiar nam przekazać na kartach swej prozy. Zatem jej interpretacja nie jest wcale taka prosta. U Rudzkiej nie ma zbędnych słów, nie ma też zbytniej wylewności. Jest cicho, szorstko, tylko momentami intymnie... Nie jest łatwo, bo historia jest bolesna, trudna, lecz ważna... Polecam lekturę, tylko niezłomnym.
![[awatar]](/static/gen/avatars/biuro11/m2.png?8 "biuro11"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/mzielinska/m2.png?3 "mzielinska"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/iska/m2.png?3 "Iska"){kind=avatar}
