Chrzest Polski – tradycyjna nazwa chrztu księcia Polan Mieszka I, który zapoczątkował proces chrystianizacji ziem polskich. Niekiedy uważa się go również za symboliczne wydarzenie, które było początkiem państwa polskiego i polskiego Kościoła katolickiego. Datuje się go zazwyczaj na rok 966, chociaż nie jest to pewne, gdyż źródła średniowieczne różnią się zarówno w opisie okoliczności, w jakich doszło do chrztu, jak też podają różne daty tego wydarzenia.
Nie jest znane miejsce chrztu Mieszka. W XV-wiecznym Roczniku Sędziwoja, a w ślad za nim w niektórych innych przekazach późn­ośre­dnio­wiec­znych, zanotowano że akt ten dokonał się w Pradze. Większość badaczy odrzuca jednak wiarygodność tej informacji. Jerzy Dowiat dowodził, że była to Ratyzbona, ale teza ta nie przyjęła się, gdyż nie jest poparta żadnymi dowodami, a jedynie domniemaniami.

Jan Długosz wskazywał na Gniezno jako miejsce chrztu księcia, natomiast XIV-wieczna Kronika polsko-śląska w jednym z rękopisów odnotowała, że miejscem tym był Poznań. Badania archeologów sugerują, że miejscem chrztu Mieszka mogła być któraś z jego siedzib. Badania te ujawniły duże zespoły osadnicze i sakralne, pochodzące z X wieku – w Poznaniu, na Ostrowie Lednickim oraz w Gnieźnie. Na Ostrowie Lednickim odkryto hipotetyczne baseny chrzcielne w tamtejszej kaplicy pałacowej, natomiast w obrębie katedry poznańskiej domniemaną misę chrzcielną.

Odkrycie, rzekomych czy rzeczywistych, chrzcielnic w X-wiecznych budowlach na terenie Wielkopolski, nie przesądza jeszcze, że właśnie w którejś z nich władca Polan przyjął sakrament chrztu. Brak wiarygodnych źródeł pisanych powoduje, że wszelkie twierdzenia dotyczące miejsca chrztu Polski są hipotezami, których w żaden sposób nie można uprawdopodobnić. Pytanie więc, kto i gdzie ochrzcił Mieszka, pozostaje bez wiążącej odpowiedzi.

Któż z nas nie lubi czekolady :)😊
Znana od kilku tysięcy lat, spożywana w przeróżnej formie, wspiera układ krążenia, poprawia samopoczucie i dobrze wpływa na organizm. Ma tysiące odmian, kształtów i kolorów: biała, mleczna, gorzka, z orzechami czy o smaku truskawkowym.

Początków kakaowej przekąski należy szukać w Ameryce Łacińskiej. Wszystko zaczęło się od Majów, którzy już ok. 4000 lat temu wykorzystywali nasiona kakaowca do wytwarzania „czekoladowego” napoju. Stosowano je w trakcie ceremonii religijnych i jako lekarstwo.

Później, dzięki wyprawom Krzysztofa Kolumba i odkryciu Ameryki nasiona tej rośliny przywędrowały do Europy dając początek rozwojowi produkcji czekolady na starym kontynencie. Mniej więcej w połowie XVI w., pierwowzory pitnej czekolady robiły się coraz bardziej popularne na Starym Kontynencie. I chociaż mogli sobie na nią pozwolić jedynie najbogatsi i duchowni, to coraz szybciej zyskiwała sławę we wszystkich państwach ówczesnej Europy. Pomimo faktu, że kakaowce jako pierwsi zaczęli uprawiać Majowie, przez wieki czekolada była przede wszystkim pitna. Dopiero Europejczycy wymyślili jej nowy format, zamykając głęboki, czekolady smak w tabliczce, po którą dziś tak chętnie sięgamy.

Dzień Rodzeństwa, który obchodzimy 10 kwietnia został wymyślony przez Claudię Evart, która w ten sposób chciała uczcić pamięć swojego brata oraz siostry, którzy zmarli w młodym wieku. W 2005 roku święto zostało wprowadzone do oficjalnego spisu uroczystości i świąt Kongresu USA. Dziś jest ono międzynarodowym Dniem Rodzeństwa.