Dziś na grupie zabawowej rozmawialiśmy o naszej planecie. Aby było weselej dzieci kolorowały kolorowanki z obrazkami Ziemi. Po kolorowaniu razem z rodzicami poczytały książeczki pokazujące jaka piękna jest nasza planeta, jakie kolory, kształty, skarby ma. Po śniadanku maluchy bawiły się w jednych z najmniejszych mieszkańców Ziemi, a mianowicie w chomiki.

Oprac. Marzena Kłodzińśka

Już dawno Biblioteka nie była tak rozśpiewana, tak dźwięczna. Najstarsi czytelnicy nie pamiętają służby bibliotecznej w tak muzycznej formie. Niech żałują, ci którzy nie byli, bo po prostu dobrze się bawiliśmy… w Światowym Dniu Książki. To święto wszystkich czytających obchodziliśmy naprawdę hucznie. By oddać należny szacunek książce wszystkie piosenki inspirowane były literaturą. Publiczność mogła więc usłyszeć m. in. Henryka Sienkiewicza (Dumka na dwa serca) obok Agnieszki Osieckiej (Okularnicy), Jonasza Koftę (Pamiętajcie o ogrodach) w doborowym towarzystwie Adama Mickiewicza (Niepewność), czy też Kornela Makuszyńskiego (Lato czeka) bok w bok z Marią Dąbrowską (Walc z Nocy i Dni). Takie zaskakujące, a nawet egzotyczne spotkania możliwe były tylko tego dnia u nas. Głosy chóralne i solowe, starsze i młodsze, niskie i wysokie wypełniały czytelnię, która zamieniła się w dom restauracyjny z estradą, niemal z prawdziwego zdarzenia, a wtórująca wszystkim publiczność dodawała otuchy stremowanym. Nie brakowało odważnych dźwiękowych parafraz, śmiałych arytmicznych wykonań i zupełnie autorskich nut, bo podczas naszego ‘literackiego karaoke’ obowiązywała powszechna wolność śpiewania. Szczególną uwagę pragnę zwrócić na pewien utwór w wykonaniu ‘czterech pancernych bibliotekarzy’, który ma wszelkie dane, by być wysoko na wszystkich możliwych listach przebojów. Gwoli ścisłości, rozśpiewana publiczność świetnie bawiła się również podczas muzycznego konkursu, który nie sprawił naszym gościom najmniejszym kłopotów. Wszyscy laureaci otrzymali skromne, ale miłe upominki. Całość uwieńczył występ Ariela Stawskiego, który przygotował dla zebranych kilka nastrojowych utworów z akompaniamentem gitary akustycznej. To był naprawdę udany wieczór!

Pozostałe odsłony:

„Dzieci wspomagajcie swoich rodziców w starości. A jeśli nawet stracili rozum, miejcie wyrozumiałość, nie pogardzajcie nimi, choć jesteście w pełni sił”. Stosunek dzieci do starzejącego i chorego ojca to temat książki Arno Geiger pt. „Stary król na wygnaniu”, którą omawialiśmy na ostatnim spotkaniu DKK. Łatwo odgadujemy, że stosunek dzieci do starzejących się rodziców bywa nieraz daleki od ideału. Można powiedzieć, czyż nie mogło być tak, że rodzice sami temu zawinili, będąc uprzednio dla swoich dzieci obojętnymi, zbyt surowymi, a dzieci potem się rewanżują tym samym. Przykładem mogą być „Chłopi” Władysława Reymonta czy „Ojciec Goriot” Honore de Balzaca. Są jednak sytuacje kiedy rodzice wypełnili swoje obowiązki rodzicielskie bez zarzutu i nagle na starość zaczynają dziwaczeć. Robią się nerwowi, grymaśni i ciągle czegoś zapominają, trudno z nimi wytrzymać. Póki tylko zrzędzili robili nie tak jak powinni jeszcze się da wytrzymać. Ale przychodzi taka chwila kiedy rodzic nie poznaje swoich najbliższych, swojego mieszkania, wychodzi z domu w nocy w piżamie, wtedy nie ma już wątpliwości, że jest to bardzo groźna choroba, która nazywa się Alzheimer.

Właśnie o tej strasznej chorobie jest książka, którą omawialiśmy na spotkaniu. Autor książki opisał historię swojego ojca chorego właśnie na Alzheimera, którym opiekował się przez 10 lat wraz ze swoim rodzeństwem. Arno Geiger potrafił opisać opiekę nad chorym ojcem i problemy związane z jego stanem prostym językiem, bez patosu. Skupia się na możliwości zachowania choćby odrobiny komunikacji z chorym ojcem. Zdaniem klubowiczów czytając książkę nie miało się wrażenie, że czyta się o chorym człowieku. Jedna z naszych klubowiczek pracuje właśnie przy opiece nad takimi chorymi starymi ludźmi, ponieważ jest pielęgniarką w Szpitalu Wojewódzkim i opowiedziała nam jak trudna jest nad nimi opieka. Klubowicze stwierdzili, że książka „Stary król na wygnaniu” to piękna książka, ciepła nie epatująca brzydkimi aspektami choroby, lecz podkreślająca rolę bliskości, cierpliwości i mądrych wyborów osób opiekujących się chorym ojcem.

Następne spotkanie DKK odbędzie się 29.05.2014r. Omawiać będziemy książkę Joanny Miszczuk pt. „Córki swoich matek”

Helena Białek moderator filii nr 5