Rok 2023 Uchwałą Senatu RP został ogłoszony rokiem Wisławy Szymborskiej. Chcąc uczcić postać polskiej noblistki, mistrzyni słownej precyzji i wysublimowanej ironii, Miejska Biblioteka Publiczna w Łomży zorganizowała konkurs poetycki
na limeryk pt. Nic dwa razy się nie zdarza inspirowany twórczością poetki.
Konkurs miał formułę ogólnopolską, był skierowany zarówno do młodzieży, jak i osób dorosłych. Celem konkursu było zachęcenie młodzieży i dorosłych do rozwijania pasji poetyckich i kształtowania własnego indywidualnego warsztatu pisania poprzez obcowanie z kunsztem słowa i oryginalnością twórczości poetyckiej Wisławy Szymborskiej, popularyzacja krótkich form literackich i dbałość o kulturę języka oraz kształtowanie umiejętności opisywania rzeczywistości i wyrażania emocji za pomocą odpowiednio dobranych słów. Poprzez konkurs chcieliśmy zachęcić młodzież i dorosłych do pisania i prezentowania własnej twórczości literackiej. Na konkurs wpłynęło 32 limeryki.

Komisja w składzie:
- Wiesława Teresa Czartoryska – pomysłodawczyni i przez wiele lat jurorka organizowanego przez MBP w Łomży „Czerwcowego Konkursu Jednego Wiersza”, redaktorka i wydawczyni wielu publikacji;
- Zbyszek Rutkowski – nauczyciel polonista w Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Kossaka w Łomży;
- Anna Kamińska – polonistka, bibliotekarka Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łomży,

postanowiła przyznać następujące nagrody:

I miejsce: Aleksandra Zachariasz – „Onegdaj…”
II miejsce: Jarosław Andrasiewicz – „Limeryk romantyczny”
III miejsce: Janusz Wojtyła – „Limeryk o limeryku chińskim”
Gratulujemy laureatom oraz wszystkim uczestnikom i zapraszamy do udziału w kolejnych konkursach organizowanych przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Łomży.

I miejsce - Aleksandra Zachariasz
Onegdaj jasnowidz mieszkający w Stanach
Przemycił Szymborskiej wiadomość w bananach.
Zdumiała się strasznie
Czytając, że właśnie
Ułożyła słowa do piosenki Sanah.

II miejsce - Jarosław Andrasiewicz
Limeryk romantyczny

Dietetyk Roman Tyk, mieszkaniec Prudnika,
wśród płci pięknej nosi miano romantyka.
„Roman – tyka” – mówi rodzina
(chłop wysoki, przy tym chudzina).
Przełożony stale zaś Romana tyka.

III miejsce - Janusz Wojtyła
Limeryk o limeryku chińskim
Czytając limeryk o Mao,
Niemao Chińczyków się śmiao.
Że w kraju ludowym
Śmiech czasem niezdrowym,
To śmiao się nieco nieśmiao.

“ŁĄCZY NAS KULTURA” 3 edycja
14 czerwca 2023 r. odbyło się kolejne spotkanie w ramach Projektu „Łączy nas kultura. Edycja 3.” – Łomżyńskie wędrówki z przewodnikiem Wojciechem Winko.
Spędziliśmy bardzo miłe popołudnie spacerując szlakami turystycznymi Łomży, zwiedzając jej zakątki a zarazem poznając ciekawą historię. Na koniec naszej wyprawy udaliśmy się na lody.
Dziękujemy wszystkim za obecność i zapraszamy na kolejne spotkanie – piknik integracyjny – wycieczka do Muzeum Przyrody – Dworu Lutosławskich w Drozdowie – 22 czerwca (czwartek) o godz. 12.00.
Projekt finansowany przez Fundację Świętego Mikołaja w ramach programu Przystań Świętego Mikołaja.

Rodzina Lutosławskich obfitowała zawsze w nietuzinkowe osobowości: ziemianie, księża, filozofowie, chemicy i komentatorzy Platona. Lutosławscy w linii łomżyńskiej objęli majątek Drozdowo nad Narwią w połowie XVIII w. Skrzętne gospodarowanie doprowadziło posiadłość do prawdziwego rozkwitu w rękach wnuka założyciela linii – Franciszka Dionizego. Gospodarował
on na dużym obszarze, obejmującym oprócz własnego Drozdowa i przyległości także dwa dzierżawione sąsiedzkie folwarki. Zajmował się oczywiście rolnictwem, ale rozwinął też imponującą działalność przemysłową, budując browar, mleczarnię, gorzelnię, fabrykę krochmalu i mąki ziemniaczanej, młyn oraz tartak parowy. Prawdziwym sukcesem okazało się drozdowskie piwo, przynoszące producentom spore zyski.

Wincenty, najstarszy z synów Franciszka urodził się 6 czerwca 1863 roku w Warszawie. Wprawdzie dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Drozdowie, jednakże niewiele go z nim w rzeczywistości wiązało. Niejeden raz zmieniał miejsce pobytu, podróżował miesiącami, latami, a jego gniazdo rodzinne nie wzbudzało w nim jakichś szczególnych uczuć.

Studiował na politechnikach w Rydze i Dorpacie, uzyskał dyplom inżyniera chemii oraz ukończył studia filozoficzne, doktoryzował się w Helsinkach i zasłynął dzięki badaniom pism Platona. Wykładał m.in. na uczelniach w Szwajcarii, Kazaniu, Paryżu, Londynie, Krakowie, Poznaniu, Wilnie, także w Hiszpanii. W 1887 roku poślubił hiszpańską poetkę i pisarkę Zofię Casanovę, do Drozdowa przyjeżdżał z razem z nią i dziećmi i zostawiał je tutaj na dłuższy czas.

Wincenty Lutosławski pod koniec I wojny światowej współtworzył we Francji armię polską, jako profesor Uniwersytetu Wileńskiego założył Komitet im. Braci Józefa i Mariana Lutosławskich. W 1933 r. przeniósł się do Krakowa i do śmierci był wykładowcą Uniwersytetu Jagiellońskiego.

U schyłku życia w swoim notatniku przyznał: „Do żadnego miejsca się nie przywiązałem, nawet do rodzinnego Drozdowa,
ale gdybym miał wolność wyboru, wolałbym Kalifornię niż Mazowsze. (…) Jestem wieśniakiem, nie mieszczaninem. Potrzebuję lasów, gór, morza, widoków rozległych a stepy, pustynie, wielkie równe przestrzenie mazowieckie nie pociągają mnie. Prawdą jest, że żadne miejsce mi znane nie podoba mi się zupełnie, a tego miejsca, które by mi się podobało, nie poznałem. Jestem obywatelem Utopii”.

W czerwcu, w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łomży można zobaczyć wystawę poświęconą Wincentemu Lutosławskiemu
i innym wybitnym członkom klanu Lutosławskich.

Wystawa
www.mbp-lomza.pl