Kto zamierza podczas wakacji odwiedzić Dolny Śląsk, powinien zabrać ze sobą w podróż reportaż Filipa Springera „Miedzianka. Historia znikania”. Książka nie jest nowością, powstała w 2011 roku i szybko zyskała uznanie czytelników i krytyków, była m.in. w 2012 r. nominowana do Nagrody Nike. Stanowi inspirację do wędrówki po okolicach Jeleniej Góry, a szczególnie po Rudawach Janowickich. • To właśnie tam znajduje się tytułowa Miedzianka, dziś zagubiona wśród wzgórz niewielka wioska, a przed drugą wojną światowa piękne miasteczko, do którego zjeżdżali turyści z całych Prus. Słynęło ono z walorów krajobrazowych i klimatycznych, ale także ze znakomitego piwa nazywanego „złotem z Kupferbergu”, bo taką nazwę nosiła Miedzianka do 1945 roku. Miejsce to otoczone jest tajemnicą, na przełomie lat 60-tych i 70-tych w zasadzie zniknęło z powierzchni ziemi, a mieszkańcy zostali przesiedleni do Jeleniej Góry i okolicznych miejscowości. Springer pracował nad reportażem ponad dwa lata i rozmawiał ze wszystkimi, którzy na temat Miedzianki cokolwiek wiedzieli, a przede wszystkim z jej niemieckimi i polskimi mieszkańcami. Powstała ciekawa historia o ludziach, którzy byli z nią kiedyś związani, a dziś nadal tęsknią. Wyjaśnia też autor przyczynę tragedii miasteczka, mianowicie fakt, że pod ziemią znajdowały się złoża rud, w tym miedzi, złota, a przede wszystkim uranu. Z tego powodu ciągnęły się pod nim kilometry korytarzy, sztolni, które z czasem się zapadały i powodowały zniszczenia budynków i dróg. Największe szkody poczyniła rabunkowa eksploatacja złóż uranu, którą prowadzono w latach 40-tych i 50-tych w tajemnicy pod kierunkiem specjalistów radzieckich i na potrzeby gospodarki ZSRR. Ta działalność, a także pożary, które wcześniej nawiedzały miasto, przyczyniły się do jego ruiny. • Jest to sprawnie napisana książka, czyta się ją jak powieść - nie nuży, a przynosi rzetelną wiedzę i wzruszenia. Warto odwiedzić Miedziankę, obejrzeć pozostałości domostw, kościół, który nadal stoi, choć jak niektórzy twierdzą – już dawno powinien się zapaść, można również skosztować piwa i zjeść posiłek w reaktywowanym browarze. Lektura tej książki może się przyczynić do przeżycia prawdziwej wakacyjnej przygody. Z pełnym przekonaniem polecam! • • Ewa Klimasek - PBP Oborniki

Z pełnym przekonaniem polecamy pierwszy opublikowany zbiór listów zmarłej w 2012 roku laureatki literackiej Nagrody Nobla Wisławy Szymborskiej. Dostajemy do rąk korespondencję wyjątkową – między poetką a jej wielką miłością i partnerem życiowym – prozaikiem Kornelem Filipowiczem. • Listy obejmują lata 1966-1985, od roku 1968 stają się coraz częstsze i bardziej osobiste. Ich autorzy nigdy razem nie zamieszkali, ale odwiedzali się często i spędzali ze sobą wolny czas. Chwile rozłąki wypełniali sprawozdaniami m. in. z wypraw wędkarskich Filipowicza i wyjazdów do Zakopanego Szymborskiej, pisali o postępach w pracy literackiej i o trudzie tworzenia. Na kolejnych kartach pojawiają się znajomi - głównie znane postaci z kręgu kultury - i rodzina. Najczęściej wspominani są: Ewa Lipska, Adam Włodek, Maria Jarema, Karl Dedecius, siostra Szymborskiej – Nawoja i syn Filipowicza – Al. Listy zilustrowane są rysunkami, wycinkami z gazet, czasem teksty zostały zapisane na pięknych kartach pocztowych z początku XX wieku wyszukanych w antykwariatach. Są wśród nich i takie, w których oboje wcielają się w role, ona - hrabiny Heloizy Lanckorońskiej, on – jej plenipotenta Eustachego Pobóg - Tulczyńskiego. W tle spraw prywatnych i zawodowych pojawiają się kwestie polityczne, trudności aprowizacyjne, absurdy PRL. • Wszystkie listy wzruszają troską o partnera, są pełne humoru, ironii i autoironii. Mimo mrocznych czasów i licznych problemów zdrowotnych to bardzo optymistyczna książka – ukazani zostali wyjątkowi ludzie i ich piękna historia. • Ewa Klimasek – PBP Oborniki •

Prezentujemy kolejną powieść Jerzego Pilcha - „Wiele demonów”. Kto lubi prozę tego autora, nie zawiedzie się i tym razem, znajdzie wątki znane z wcześniejszych utworów, humor, a także charakterystyczny, dobrze rozpoznawalny styl pisarza. Akcja została umieszczona w latach pięćdziesiątych na Śląsku Cieszyńskim w miejscowości Sigła, która do złudzenia przypomina Wisłę i jej „luterską” społeczność. Spotkamy tu niezwykłe postaci, odkryjemy rodzinne sekrety, ludzkie wady, namiętności i uprzedzenia. W opowiedzianej przez Pilcha historii splotą się miłość i śmierć, wierność i zdrada, a wszystko to przy okazji śledztwa prowadzonego w sprawie zniknięcia atrakcyjnej córki pastora... • Ewa Klimasek

Agnieszka Adamowicz-Pośpiech, Podróże z Conradem. Szkice • Autorka dzieła - Agnieszka Adamowicz-Pośpiech jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu Śląskiego. „Podróże z Conradem” to tom szkiców z 2016 roku, w których podjęto próbę przybliżenia twórczości Conrada młodszym czytelnikom. Analizie poddała autorka zapiski autobiograficzne Conrada „Ze wspomnień”, ukazała wielowymiarowość konfliktów moralnych bohaterów Conradowskich, omówiła bariery i nieporozumienia komunikacyjne w „Lordzie Jimie” i przedstawiła interpretację noweli „Tajfun”. Ponadto porównała postaci kobiece w mało znanej noweli „Idioci” i „Tajnym agencie”, a także zajęła się kwestiami politycznymi w tekstach Conrada i wokół niego. • Ewa Klimasek – PBP Oborniki •

Rafał Kopkowski, Polskie dziedzictwo Conrad • Praca „Polskie dziedzictwo Conrada” Rafała Kopkowskiego została wydana w roku 2014 przez krakowskie Wydawnictwpo UNIVERSITAS. Wpisuje się ona w trwającą od wielu lat dyskusję na temat polskiej tożsamości wielkiego pisarza, ukazując ją w wymiarze biograficznym i ideowym. W części pierwszej autor prezentuje twórcę w kręgu rodzinnym i na tle tradycji szlacheckich, w drugiej porusza problem stereotypów narodowych w dziełach Conrada, omawia jego teksty publicystyczne i obraz Zachodu, a także polityczną działalność Korzeniowskiego w sprawach polskich. • Ewa Klimasek – PBP Oborniki