Wciągająca w Holandię, aż chce się jechać i oglądać opisane miejsca.

Bohaterami książki są ludzie różnych narodowości Polacy, Żydzi, Rosjanie, Niemcy, różnych religii, kultury, warstw społecznych. Autorka uchwyciła ich zwyczaje dotyczące pór roku, dbałości o gospodarstwa, zwyczaje rodzinne i sąsiedzkie. Wplotła wątek o star­oobr­zędo­wcac­h, odłamie prawosławia, a raczej, jak uważają sami pierwotnej religii. Podsumowując, w książce aż gęsto od wydarzeń a wartka akcja nie pozwala na rutynę. Można oczywiście dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o zioł­olec­znic­twie­ i porodach w pierwszej połowie XX wieku. • Zachwyciła mnie główna bohaterka, wieśniaczka, ale odważna, intuicyjna, z zacięciem do ziół, ciekawa świata, chcąca się uczyć i rozwijać. Na początku swojej dorosłości szła utartą ścieżką: wydano ją za mąż, zajęła się gospodarstwem, zaszła w ciążę, ale dalej już nie było standardowo. Musiała poradzić sobie bez męża z noworodkiem, pomagali jej sąsiedzi, rodzina, czasem obcy. Autorka ubrała Stasię w cały szereg pozytywnych cech i przymiotów. Postawiła ją na drodze pełnej ciekawych doświadczeń i spotkań z ludźmi, którzy jej pomagali. Pełna życzliwości do ludzi i otwartości na świat, otrzymywała to do czego dążyła, ale okupiwszy to wytrwałą i ciężką pracą. Otwierała się na świat, a ten dawał jej coraz więcej, aż udało się jej osiągnąć to o czym marzyła. Niemniej oprócz Stasi jest w książce wiele innych ciekawych kobiet, głównie ich, bo mężczyźni stanowią tło, albo uzupełnienie. Autorka skupiła się na kobietach o różnych zain­tere­sowa­niac­h i możliwościach. Ciekawą rolę odegrała siostra ze zgromadzenia starowierców, akuszerka mieszkająca ze Stasią, spotkana po drodze zamożna restauratorka, itp. • Autorka osadziła opowieść w latach dwudziestych i trzydziestych XIX wieku. Wydarzenia z tych czasów towarzyszyły bohaterom, a ci pokazali jakie one miały znaczenie dla zwykłych ludzi. Ciepła, pachnąca opowieść o kobietach.Będę czekała na ciąg dalszy, zapowiedziany przez autorkę.

Autor podróżuje przez Europę i poznaje możliwości zdrożenia w życie starej koncepcji powołania do życia Unii Międzymorza. To ciekawa książką, fant­asma­gory­czne­ założenia, dzisiejsza rzeczywistość i barwny język.

Dla mnie książka sentymentalna. Autorka ukazuje oblicze Teheranu historiami kilku mieszkańców. • Każda historia pochodzi z różnych obszarów społecznych, przedstawia różne ludzkie i polityczne problemy. • Ciekawa kulturowo. Polecam

Rozmowa z inteligentnym o szerokich horyzontach myślowych człowiekiem zawsze mnie ulepsza, tak stało się i tym razem. To człowiek, który działa dla ludzi, nie ocenia, stara się każdego traktować indywidualnie. • Tłumaczy trudne rzeczy w przystępny sposób. Polecam