Piękna książka, ukazująca realia II wojny światowej oczami małej dziewczynki. Styl pisania bliski do "Małego Księcia". Bardzo przejmująca i czyta się z zapartym tchem.

Historia zapowiadała się ciekawie, ale język i styl pisania odbiega od literackiego, w ten sposób są pisane blogi. Poza tym denerwujące były detale, np. współczesne imiona, bardzo przewidywalne dalsze wydarzenia i zakończenia wątków. Autorka naczytała się chyba za dużo słabych romansideł. Zakończenia rozdziałów typu: "nawet nie wiedziała, jak bardzo wpłynie do na jej życie" albo "Teraz już wiedziała dokąd pójdzie" - w szkole autorka dostałaby szóstkę, ode mnie dwójka za dobry początek, bo im dalej tym niestety słabiej. Dobrnęłam do końca wyłącznie z czystej ciekawości.

ciekawa książka, choć trochę przewidywalna