Trochę nietypowa powieść o wojnie, o dziwnej przyjaźni Niemca i Polaka, których połączyła pasja do tenisa. • Dobry pomysł tylko wykonanie takie sobie. • Akcja dość wolno się rozkręca , jest taka powierzchowna i płytka. Chociaż intryga wydaje się być bardzo ciekawa, to jednak nie wciąga i tylko od czasu do czasu coś się ciekawego dzieje. • Bohaterów niezbyt sympatyczni i jakoś ich nie polubiłam. • Janek, młody chłopak, który aż rwie się do walki marzy o tym by zostać bohaterem a jako człowiek nie potrafi sobie poradzić z faktem, że jego dziewczyna jest w ciąży i po prostu z nią zrywa, bo boi się, że to zaszkodzi jego wojskowej karierze. • Ansgar ma swoje tajemnice. Niby pomaga Polakom na swój sposób, ale również zabija i torturuje, żeby nie podpaść przełożonym. Co z tego, że potem czuje wyrzuty sumienia, że ma inne zapatrywania na wojnę. • Jakoś nie poczułam tego dreszczyku emocji Warszawy tuż przed wybuchem powstania.W ogóle miasta gdzie trwa wojna, panuje głód, strach i niepewność. • Czyta się szybko, ale pozostawia pewien niedosyt. Bo brak tu po prostu prawdziwej i wciągającej akcji.

Kolejny dramat obyczajowy autorki z bardzo rozwiniętym wątkiem miłosnym i odrobiną sensacji. • To historia dwojga ludzi , o różnych charakterach, odmiennych od siebie jak dzień i noc. • Ludzi, których dzieli wszystko, a łączy tylko uczucie. • Magda, która wraca po latach na "stare śmieci", to kobieta jakich wiele. Pracuje w szkole jako pedagog, ma swoje plany na przyszłość i marzenia. Wszystko bierze w łeb, gdy na jej drodze pojawia się Michał, jej były kolega ze szkoły. • Teraz to mężczyzna po przejściach, który opiekuje się swoim młodszym bratem.Niezbyt mu to wychodzi, bo ma ważniejsze sprawy na głowie. • Jest znanym w swoim środowisku gangsterem, zajmuje się sprowadzaniem kradzionych aut itp. • A mimo to między nimi zaczyna iskrzyć, najpierw nieśmiało, a potem uczucie wybucha z całą mocą. • Gdy zamieszkują razem, Michał często ją okłamuje, rani swoi zachowaniem. Ona odchodzi, żeby po pewnym czasie przebaczyć i wrócić. • I tak pewnie toczyłoby się ich życie, gdyby nie zazdrosna koleżanka i jej pragnienie zemsty na Marcinie, za odrzucenie jej zalotów. • To jest początek końca, którym jest dla Marcina więzienie. • Całkiem dobra powieść, napisana prostym językiem, czasami z użyciem gangsterskiego slangu, ale jeżeli ktoś tak jak ja, czytał "Braterstwo krwi" i "Historię Lucasa" z cyklu "Zakręty losu" nie znajdzie tu nic nowego.

Po raz kolejny przekonałam się, że po książki pani Schulman można sięgać w ciemno.Bo prócz świetnego kryminału mamy zawsze równie ciekawy wątek obyczajowy. I dotyczy on nie tylko głównych bohaterów, których znamy z poprzednich tomów ale również nowych, poznanych dopiero w tej powieści. • Tu prócz wątku ciekawego wątku sensacyjnego,jest również poruszany problem przemocy w rodzinie. Jesteśmy niemymi świadkami zazdrości, zastraszania, bicia a wszystko to w imię miłości. I ta niemoc i bezradność ofiary. • Niemymi, chociaż aż chce się krzyczeć. • A zaczyna się wszystko od zaginięcia Anny-Karin, pracownicy socjalnej, który to fakt zgłasza mąż przerażony, że żona po pracy nie wróciła do domu. • Zgłoszenie zostało przyjęte bardzo poważnie, ponieważ w okolicy grasuje gwałciciel. Zaczyna się żmudne śledztwo, przesłuchiwane są osoby z ośrodka, mąż , córka, znajomi, ale bez rezultatu. Znaleziono tylko samochód a później w pobliżu tamy, okulary i szalik. Policja podejrzewa, że Anna-Karin już nie żyje. • Oddzielne śledztwo prowadzi Magdalena, dziennikarka, która już wcześniej udowodniła, że potrafi zauważać fakty, które umknęły policji i sama wpada przez to w poważne tarapaty. I tak też jest tym razem. • Bardzo dobra i wciągająca powieść. Autorka powoli odkrywa przed nami kolejne zdarzenia, kolejne fakty, które z pozoru nie maja ze sobą nic wspólnego, żeby na koniec powiązać się ze sobą i zaskoczyć ciekawym, nieprzewidywalnym zakończeniem. • Warto przeczytać, bo takie historie jak przemoc w rodzinie często dzieją się tuż pod naszym nosem, a my nawet o tym nie wiemy.

Bardzo spodobała mi się ta powieść, chociaż to lektura trochę inna niż się spodziewałam. • To raczej opowieść głównej bohaterki z małą ilością dialogów, w zasadzie bez akcji, ale mimo to mnie bardzo wciągnęła ta historia. • Powieść podzielona jest na trzy części. • To co dzieje się obecnie, listy oraz to co działo się w życiu bohaterów wcześniej. • Obecnie Beata porzucona przez męża, samotnie wychowuje dwóch synów , wraca do domu rodzinnego w którym mieszka jej brat i czuje się bardzo nieszczęśliwa. Brat załatwia jej pracę u swojego znajomego i to trochę poprawia jej sytuacje materialna, czuje się potrzebna a jej nowy szef coraz bardziej jej się podoba. • Listy to korespondencja między babcią Beaty Barbarą a księdzem Staszkiem, który kiedyś był jej chłopakiem a później został jedynym przyjacielem. Niby z początku wydawały mi się takie oderwane od tego co dzieje się współcześnie a jednak miały swoje znaczenie. • Opowiadają o ciężkim życiu Barbary, która poślubiła niekochanego mężczyznę, a mimo to starała się być dobrą żoną, co rok rodziła kolejne dziecko, przez co traciła zdrowie, urodę a także dzieci. • Ksiądz Stanisław przeżył obóz w Oświęcimiu, żeby później trafić do więzienia, bo nauczał w szkole religie, co w tamtych czasach było zabronione. Z więzienia a później z wygnania pisał do niej te wszystkie listy w których opowiadał o tym co mu się w życiu przytrafiło. • Beata odkryła je dopiero po śmierci babci, natomiast listy od niej do Stacha zostały mu skradzione. Dopiero Paweł jej nowy szef odnalazł je w swojej odziedziczonej posiadłości i razem przez kilka dni czytali, żeby poznać i zrozumieć wstrząsające wydarzenia rodzinne, które dotyczą ich samych. • Ostatnia część to w zasadzie spowiedź Pawła, który opowiada Beacie o swoim życiu, swoich błędach i tragicznych przeżyciach. • A zakończenie sprawia, że trzeba od razu szukać kolejnej części. • Dziesiąta wieś to nie miejsce na mapie. • To taka jakby przenośnia do innego świata, gdzie można spotkać nowe życie. To marzenia do których realizacji jest tak blisko a jednocześnie nieskończenie daleko • Babcia Basia mówiła zawsze do Beaty...."Dziesiąta wieś jest tam, gdzie idziemy bezwiednie, bez zastanowienia. Tylko po to by stracić głowę, serce i spokój"...

olejna tylko przeciętna powieść tej autorki, która mogłaby być bardzo dobra, gdyby nie to, że jest napisana w sposób mało ciekawy i wciągający. • Jest wątek sensacyjny, bo jest morderstwo a potem tajemnicze zniknięcie panny młodej, a ponieważ odnajduje się zakrwawiony welon ślubny jest też uważna ofiarę morderstwa. • Jest bardzo ciekawy wątek dotyczący rodzinnych tajemnic, jest powrót do przeszłości i tajemnic sprzed lat. I bardzo szkoda, że autorka nie skupiła się właśnie na tym wątku ,bo historia warta jest oddzielnej książki. • A tak mamy bardzo rozwinięty wątek przewodnika po Zamościu tym współczesnym i tym sprzed lat. Owszem nawet mi się to podobało, tylko przez to sama treść powieści jakoś umyka. • A niestety niezbyt dużo się tu dzieje. • Śledztwo prowadzi pyszałkowaty policjant, którego nie sposób polubić. Uważa, że za morderstwem kryje się mafia i gangsterzy i pod tym katem prowadzi przesłuchanie świadków. • Agentka specjalna Interpolu Klara, znana mi już z poprzednich powieści pomaga policji, ale prowadzi również własne śledztwo bo uważa, że rozwiązanie zagadki leży w przeszłości. • Jest zabawnie, czasami tajemniczo ale przede wszystkim mało ciekawie. • Nie ma tego dreszczyku emocji, brak szybkiej i wciągającej akcji. • Pomysł na powieść bardzo dobry niestety wykonanie niezbyt satysfakcjonujące.