Ukochana książka z lat nastoletnich :-)

Cathy, Chrisa, Cory i Carrie poznałam majac niespełna 15 lat. Jako nałogowa maniaczka czytania, czytałam bardzo dużo, niekoniecznie rzeczy odpowiednie do mojego wieku (chyba jak każdy uzależniony od czytania). Pamiętam jak dziś okładkę książki – podwójną, która samym swoim wyglądem obiecywała tajemnice… Tajemnice to mało powiedziane. Nigdy wcześniej i nigdy później nie czytałam książki, która tak bardzo namieszała mi w głowie. Rozłożyła moje poglądy na temat rodziny i bliskich na czynniki pierwsze, wymieszała i skleiła w całość, która mnie samą totalnie zaskoczyła. • Książka V. C. Andrews to z pozoru niewinna historia o rodzeństwie zmuszonym zamieszkać u niezbyt sympatycznej babci, z kochającą mamą, która dla szczęścia rodzinnego jest w stanie zrobić wszystko. Tylko, że to szczęście rodzinne nie uwzględnia... rodziny właśnie. A może raczej uwzględnia, ale tę nową, lepszą. • Rodzeństwo zamieszkuje na tytułowym poddaszu, oczywiście tylko tymczasowo. „Tymczas” to dla ich mamusi kilka lat. Dzieci rosną, dojrzewają, próbują przetrwać. Nie jest to łatwe, w końcu zapomina o nich chyba cały świat. Nie da się zapomnieć sceny, gdy głodne dzieci jedzą martwe myszy by nie umrzeć z głodu i piją krew brata aby się nie odwodnić. Nic jednak nie jest tak proste jak się wydaje. • Gorąco polecam „Kwiaty na poddaszu”. Ta książka potrafi wciągnąć w swoją treść niesamowicie. Ta książka ukradnie kawałek Twojego serca – nawet jeśli tego nie chcesz.