Można by powiedzieć, że jest to przeciętna książka Kinga. Nic w tym pejoratywnego - przeciętna książka Kinga jest i tak o wiele lepsza od większości "bestsellerów", przynajmniej w mojej skromnej opinii. • Mamy grupę zwykłych ludzi (społeczność miasteczka), którzy postawieni zostają przed niezwykłym wydarzeniem (kopuła odgradzająca miasteczko od świata). Nagle okazuje się, że część osób zachowa się z sensem - będą próbowali sobie pomagać, podczas gdy z innych wyjdzie prawdziwe oblicze, oczywiście niezbyt pozytywne. • Jak zawsze u Kinga, kreacja postaci jest rewelacyjna i niezwykle wiarygodna. Dodatkowo zdumiał mnie fakt, że nawet postacie zupełnie trzecioplanowe mają swoją historię i swoje problemy - nikt tu nie jest papierowym tłem dla grupki najważniejszych bohaterów, jak to często jest u innych autorów. • Niestety zakończenie rozczarowuje. Po tylu stronach lektury człowiek spodziewa się czegoś bardziej zaskakującego i oryginalnego. Chyba wolałbym nawet zakończenie otwarte, w którym nic się nie wyjaśnia, niż to co zaserwował King. • Raczej nie polecam - jest wiele o niebo lepszych książek tego autora, jeśli ktoś ceni grubość, to polecam chociażby rewelacyjne "To".

Kinga uwielbiam - wie to każdy, kto miał ze mną choćby przelotny kontakt. Uwielbiam go przede wszystkim za jego kreację postaci, a raczej ich psychologii. Uważam, że Stephen jak nikt jest w stanie stworzyć grupę "normalnych" ludzi i trafnie przewidzieć ich reakcje w obliczu zdarzeń nadprzyrodzonych. • Poza tym bardzo bliski jest mi jego sposób pisania - King sam nie wie, jak zakończy się dana historia, nic nie jest zaplanowane, może tylko próbować się domyślać co zdarzy się za dziesięć stron, ale nigdy nie ma pewności. • Natomiast nie mogę powiedzieć, żeby King jakoś specjalnie mnie przerażał. Mnie w ogóle raczej ciężko przestraszyć. Wyjątkiem jest Historia Lisey, ale to zupełnie inna książka, bardzo odbiegająca od reszty twórczości tego autora. • Jednak Desperacja, pozostając "typową" książką Kinga, zdecydowanie ma klimat, który spowodował lekkie dygotanie kolan. Może sięgnąłem po nią w odpowiednim momencie, może to przez moje... hmmm... pozytywne nastawienie względem szczupłych dziewcząt z kolorowymi włosami, a może jeszcze coś innego, ale cała scena przeszukiwania baraku pracowników kopalni trafiła na pierwsze miejsce listy najbardziej klimatycznych scen w historii literatury popularnej. • Cała książka jest rewelacyjna i jeśli ktoś mnie teraz zapyta od jakiej pozycji najlepiej zacząć czytać Kinga, już nie będę miał żadnych problemów z wyborem rekomendacji.

Co tu dużo pisać? King w rewelacyjnej formie. • Przez opowiadanie "N." nie dość, że wsiadłem do złego tramwaju (zjazd do zajezdni) i wylądowałem w mniej ciekawej okolicy Warszawy, to po dotarciu na uczelnie, stwierdziłem, że zajęcia nie są w sumie tak ważne, jak doczytanie do końca. • Polecam!

Z Morrellem jest trochę jak z zespołem AC\DC - każda książka jest w zasadzie o tym samym. Jakiś agent, komandos, ochroniarz czy ktokolwiek inny o dużym doświadczeniu bojowym, wplątuje się w afere, przez co musi biegać, strzelać i robić inne ciekawe rzeczy. Poza tym jest też piękna kobieta, z którą w końcu będzie żył długo i szczęśliwie, a wszystko okraszone olbrzymią ilością profesjonalnej wiedzy wojskowej. • Tak jest dobrze, człowiek wie, czego się spodziewać. Pewne aberracje są mile widziane, ale niech to będzie utrzymane w odpowiednich ramach. Wiedzą o tym australijskie legendy rocka, niestety nie wie Morrell. • Z niecierpliwością czekam na kolejne pozycje, mam nadzieję, że będą one powrotem do "stareg, dobrego Davida Morrella", tę uznaję za stratę czasu.

Po Straconych i Dziewczynie z sąsiedztwa, spodziewałem się czegoś nieco... lepszego • Dwie wymienione pozycje sprawiły, że poczułem silną potrzebę wzięcia gorącego prysznica. Czytało się to w zasadzie ciągiem, coraz bardziej zagłębiając się w bagno ludzkiej psychiki. • Niestety ta książka tak na mnie nie zadziałała. Może dlatego, że sceny były pokazywane zbyt brutalnie, przekroczyły subtelną granicę groteski, a może sam pomysł był zbyt grubymi nićmi szyty? • Tak czy inaczej chętnie przeczytam pozostałe pozostałe utwory autora. Wszystkie, które nie są kontynuacją Poza sezonem.