„Świat jest teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają.”William Szekspir • Zast­anaw­iali­ście­ się kiedyś jaką reakcję wywołuje dany gest u innej osoby. Przekrzywienie głowy, machniecie ręką, podniesienie brwi? Zdaje się, że nic w tym nie ma prawda? A jednak autor ukazuje nam jak za sprawą takich „zwykłych” gestów można oddziaływać na ludzi. • „Nic innego niż rozkosz nie sprawia, że stajemy się kompletnie bezbronni, nawet strach. Jeśli chcesz kogoś naprawdę rozbroić, nie groź mu, doprowadź go do rozkoszy”. • Przynęta to osoba (kobieta, mężczyzna, dziecko) dobrze wyszkolona, aby wiedzieć co dany „widz” (nasz morderca) pożąda i czemu nie jest w stanie się oprzeć. Taka osoba staje się celem i daje się usidlić. Umie zdefiniować daną osobę i przejąć kontrolę nad nim, starannie manipulując. • Gdy już wszystko zawodzi w złapaniu najg­roźn­iejs­zych­ morderców, policja odkrywa niezawodny sposób PRZYNĘTA interpretowana w teatrze Szekspira. Każda z jego prac odzwierciedla pewne pragnienia. • „Kiedy odkrywasz, że pasja i perwersja są jak trucizna wobec kogoś, kogo nienawidzisz, już nie możesz się z tego wycofać”. • Wyszkolona ekspertka jest najlepsza w tworzeniu „masek”, aby móc kontrolować zachowanie wrogów. Diana Blanco odkrywa, że jej siostra staję się kolejnym celem najg­roźn­iejs­zego­ mordercy. Zaczyna się pogoń za czasem… • Od tej chwili jesteśmy świadkami ekscytującej gry podejrzeń, która doprowadzi bohaterkę do szalonego finału, w opustoszałych sceneriach, gdzie nikt i nic nie jest tym, czym się wydaje. • To zaproszenie do wrót fascynującego, niepokojącego świata Josego Carlosa Somozy. Wprowadza on czytelnika w dziki rym, tym samym nieustanie wodząc go za nos, powodując nieoczekiwane zwroty akcji, a wszystko jest tu owiane tajemnicą. • Plusy: • Niesamowita fabuła, motyw przynęt, powiązanie z dziełami Szekspira. Skupienie się na psychice ludzkiej, analizowanie zachowania, motywów, gestów, mówienia. Ogromne napięcie. Dreszcz emocji, atmosfera niepewności, tempo akcji. Manipulowanie czytelnikiem, dzięki czemu mamy chęć czytania dalej. Intryga coraz bardziej niebezpieczna. • Minusy: • Nie jest to książka, którą szybko się czyta, czasem można się przy niej namęczyć przez język. Czasem sam styl pisania dawał mi w kość. Duża ilość metafor i skomplikowanych pojęć, przez co musiałam zatrzymywać się na jakiś czas. Pierwsze strony były dosłownie nudne. Miałam ochotę przerwać i wywalić za okno. • Po paru godzinach wiercenia się w łóżku stwierdziłam, że muszę ją przeczytać (przez opis fabuły) i wiedzieć jak manipulować… Autor szczegółowo opisuje stosunki sióstr i zaczynają pojawiać się pojęcia psychologiczne. • CENZURA (moje myśli) • Ja rozumiem, że Pan Samoza jest dobrze wykształcony itd. (studiował na wydziale medycyny, który ukończył z dyplomem psychiatry), ale po jaki grom wrzucać takie pojęcia do książki. Helooool jesteśmy „zwykłymi” ludźmi!!! • Nie jestem w stanie skupić się na książce, bo dalej nie mam zielonego pojęcia co dany termin oznaczał. Sama już nie wiedziałam co robić, czy czytać, czy zacząć zapisywać pewne wyrazy i szukać w Internecie znaczenia… • „Przynęta” do dobra lektura na wieczór, ale po lekkim dniu, gdzie tutaj będziemy musieli wytężyć swój mózg. Zdolność do poznania rekcji na pewne gesty. Thriller psychologiczny, który szokuje swoją fabułą, jak i metodami prac Przynęt. Kobieta, która potrafi dość szybko zawładnąć innymi. W jaki sposób? Znajdziemy to wszystko w sztukach Szekspira. • Daj zawładnąć się swoim umysłem. • I tak ze swoimi przemyśleniami zostawiam Was na dziś… • Pozdrawiam, • Nadia Rom. • „Nie należy nikogo sądzić po pozorach. … nie ma rzeczy czarnych i białych, jest tylko nieskończoność szarości o nieznacznych różnicach w tonach”.

"Spodziewaj się najgorszego i nie dziw się, jeśli twoje obawy się potwierdzą" • Od pierwszych stron jesteśmy wciągnięci w książkę. Z rodziału na rozdział wszystko się zmienia… Zaczynasz czytać i już powoli snujesz swoje podejrzenia wobec osoby. To jest coś, co zaczynam lubić w książkach. Wysilić trochę mózg i starać się rozwinąć zagadkę. Analizujesz, porównujesz, myślisz i szukasz punktu zaczepienia. • Pierwsze, co to wyjęłam zeszyt i powoli analizowałam wszystko, potem stwierdziłam ze nie ma sensu, lepiej wczytać się w książkę. Dać się jej pochłonąć. • Akcja jak i fabuła jest dynamiczna, wszystko rozwija się w szybkim tempie. Tragedia, jaka spotyka Emmę jest straszna. Koszmar, który odbija się nie tylko na bohaterce, ale i na czytelnikach jest zaletą książki. Poznajemy wstrząsające fakty dotyczące sześciu lat od zaginięcia Tashy. • " Może i wiedziała, co to dobro, ale nie miała pojęcia, czym jest zło. Nie miała o tym zielonego pojęcia. Ale to tylko kwestia czasu-uśmiechnęła się do siebie Tasha" • Miałam swoje podejrzenia, które sprawdziły się…, ale miedzy innymi autorka rzucała to nowe fakty. Bardzo umiejętnie buduje w nas napięcie tylko po to, aby na koniec powalić nas... Relacje miedzy postaciami, tajemnice, intrygi są ważnymi watkami w książce. • Lekki styl pisania, który oddaje nam realizm powieści. Powieść sensacyjna, która powala, intryguje budzi strach i wyzwala napięcie. Zabieram się za czytanie takich książek. • Jeśli nie masz dużo czasu na czytanie to nie zaczynaj. Znajdź parę godzin i daj się ponieść. • Szczegółowe opisy nie przeszkadzają nam w czytaniu. Dzięki temu dajemy wczuć się w klimat. Wydarzenia nie są wcale lekkie i przyjemne, wręcz przeciwnie oddają realistyczny opis np.zwłoki dziewczynki… nie chce dużo zdradzać, ale korci mnie napisać dużo. • Narracja trzecioosobowa, podział na rozdziały, które poznajemy z perspektywy kolejnych postaci. • Daje nam większy wgląd do myślenia jak i uczuć pozostałych postaci. • Bohaterzy świetnie wykreowani, realistyczni. • Nie wyobrażałam sobie, co może czuć dziewczynka porwana przez gang, niszcząc jej dziecinność. Mając 13 lat staje się osoba bezduszną, agresywną mająca styczność z handlem itp. Dzięki narracji także z jej perspektywy możemy zapoznać się z tym, co ją spotkało. Jak zmienia się jej nastawienie do innych ludzi. • David był osobą strasznie wkurzająca na wszystko się zgadzał, normalnie tak jakby miał na wszystko wywalone… Potulny, naiwny, czasem odnosiłam wrażenie, że nie zależy mu na niczym oprócz siebie. Z czasem wiemy, dlaczego tak postąpił, a nie inaczej, mimo to nie polubiłam go. Nic go nie usprawiedliwia od popełnionych czynów. • I nasza Emma to przykładna żona, matka, gosposia, która zamienia się w lwice, której nic nie stoi na przeszkodzie do odzyskania syna. Instynkt macierzyński wziął górę i nic nie jest w stanie jej przeszkodzić. • Huśtawka emocji tj., ból, strach, ciekawość, rozpacz jak i nadzieja to tu wszystko znajdziecie. • Owacje na stojąco autorce!!! Recenzja chaotyczna, jestem świeżo po jej przeczytaniu... Emocje wzięły górę... Czekam na kolejne tomy. • Polecam. • „Wszyscy miewamy mordercze instynkty. Jako pisarka skupiam się na momentach, impulsach, które mogą nas popchnąć w przepaść”

Poznajemy historię Olin – pisarki, która od 20 lat jest w związku z żonatym mężczyzną. • Jurek (Jerry)- polski emigrant, po zerwaniu z alkoholizmem wpada w hazard. Prowadzi nielegalne interesy, uwodzi kobiety. • Kuba- niepijący alkoholik, oddany Jurkowi. Okłamuje matkę, mówiąc, że dobrze zarabia. • Gabrysia- to młoda dziewczyna, która pracuje w kasynie. Nieufna wobec ludzi lecz, gdy spotyka Mateusza zakochuje się bez pamięci. • Niby nic ich nie łączy ze sobą, ale los lubi być niep­rzew­idyw­alny­. Uwielbia płatać nam figle... • Historie wszystkich bohaterów zbiegają się w kulminacyjnym punkcie. Jedni otrzymają szansę od losu, inni tę szansę bezpowrotnie stracą… • Bohaterowie są niejednoznaczni, każdy z nich popełnia błędy. Stara się wyciągnąć wnioski i mimo wszystko próbują wyjść na prostą, znaleźć jakieś światełko w tunelu. • Nie są przerysowani, odzwierciedlają Nas samych w trudnych sytuacjach. Autorka świetnie opisała stan emocjonalny i psychiczny bohaterów. Nie każdemu to się udaję. Dzięki temu mogłam wczuć się w nich. Poczuć to, co oni i zagłębić się w powieść. Czytać i zastanawiać się czy to nie spotkało kogoś ze znajomych... • Narracja prowadzona przez kilku bohaterów, dzięki czemu możemy poznać ich życie, zamiary i tok myślenia. • Okazuje się, że ludzie szukający pracy za granicą, nie wiedzą, co może ich tam spotkać… i czy to wychodzi im na dobre? • Alkohol, hazard, trudna miłość, złe wybory, brak wiary w siebie. To tylko początek ciemnej strony. • Książka posiada tylko podrozdziały, nie ma tutaj rozdziałów. Nie przejmujcie się ilością stron, to pozory. Napisana jasnym, prostym, zrozumiałym językiem. • Książkę szybko się czyta i zanim się obejrzysz będzie już zamknięta... • "Przeznaczeni" to książka dojrzała, zaskakująca, wzruszająca, ekscytująca, pełna nadziei. Budzi ciekawość, wyzwala dużo emocji, jest niep­rzew­idyw­alna­ • Zmusza Nas do refleksji, przemyśleń, czy to, co robimy jest Nam przeznaczone?? Czy na wszystko mamy wpływ? A może to tylko zwykły przypadek, ślepy los, zbieg okoliczności? • Nikt chyba tego nie wie...

"Otworzył walizki i przełożył ubrania z większej do mniejszej. Zatrzasnął ją i z pewnym trudem zapiął zamek błyskawiczny. Następnie umieścił Clarice w większej walizce, zostawiając szparę, aby się nie udusiła." • Od dzisiaj postanowiłam robić krótką recenzję (mini) zobaczymy czy dam radę. Ostatnio stwierdziłam, że za dużo rozpisuję się i czas na coś nowego. Parę zdań najważniejszych podczas czytania. • Książka była totalnym szokiem, zrobiła na mnie wielkie wrażenie. • Narracja, która daje nam wgląd w umysł psychopaty to jakbym ja tak myślała… . Są momenty zabawne (w ciemnym, chorym wydaniu). • Czułam się uzależniona od niego, jak i przerażona. • Używa swojego zawodu do niektórych jego „zadań”. • Końcówka książki jest oszałamiająca!!! To książka, w której mówię, że co ? Że jak? Dlaczego? Byłam osłupiała i otępiała. Dreszcze i jedno pytanie i co dalej … • Niech was nie zwiedzie sama bohaterka, bo ona na swój sposób jest nie lepsza od Teo… • Niesamowita lektura. Pomysłowość, wnikliwość badając umysł psychopaty i zanurzenie się w podróży po Brazylii po ciemnej stronie. Przeraża, a co najważniejsze to wiesz, że szybko tak książki nie zapomnisz przez samo zakończenie. Niep­rzew­idyw­alna­ akcja, chore pomysły, manipulacja.

"Był chłopiec. Który chciał czegoś więcej od życia. Ale urodził się nie tam, gdzie powinien. W świecie prostym, pełnym zła, brudu, wódki i prostactwa. I powoli zaczynał rozumieć, że nie do końca pasuje do tego świataa" • Po przeczytaniu tylu dobrych opinii na ten temat wzięłam się za "Piętno Midasa". Sam tytuł wzbudza dużo emocji, ale czy książka jest tak dobra, jak piszą?? Co wspólnego ma Jakub Rojalski z Midasem? • "Broń służy do zabijania. Jeśli ktoś ci powie, że do obrony, dla pewności siebie, dla poczucia bezpieczeństwa, nie wierz w to. Pieprzenie. Nic więcej. Broń służy do zabijania. Tylko. Dlatego trzeba się jej bać. Ale można też ją kochać." • Jedno życie, dwa różne oblicza. Każde z nich jest dopełnieniem drugiego. Czy da się z któregoś zrezygnować? Czy warto? • Pomysł na książkę był bardzo dobry. Z ciekawością i niedowierzaniem poznawałam historię Midasa. • Świetnie odtworzony zarys broni (składania i rozbierania) dosłownie, jak instrukcja obsługi. • Historia zachwyca, zaskakuje, trzyma w napięciu. Poznajemy świat mafii, który jest okrutny. • Autorka ukazuje Nam wewnętrzną przemianę bohatera. • "Tak bardzo pragnął zapłakać. Wylać łzy, które może w jakiś pokrętny sposób oczyściłyby jego duszę. Lecz z suchych oczu nie popłynęła nawet odrobina wilgoci. Jego zamrożone serce nie potrafiło się rozpuścić. A on nie umiał płakać. Tak jak nie potrafił czuć żalu, wyrzutów sumienia, wzruszeń. Empatia? Twój ból w moim sercu? Nie rozumiał tego wyrażenia. Nie pojmował. Kiedyś tak, ale nie teraz." • Napięcie, właśnie co z nim? Powoli sobie rośnie potem nabiera tempa, znowu spada, a tylko po to, aby znowu zaszokować. • Wątek miłosny nie przytłacza całej historii. Jest subtelny, delikatny, a najważniejsze rzeczywisty. • Autorka pisze swobodnie i lekko. Nie ma opcji, abyśmy czegoś nie zrozumieli bądź przeoczyli. • Opowiedziana z perspektywy Midasa było dla mnie zaskoczeniem. Widziałam swoimi oczami to jak wykonywał swoją robotę. To było bardzo przekonujące. • Jedynie brakowało mi rozciągnięcia sytuacji, dopełnienia, co działo się przez ten pewien czas na końcu książki. To nazywa się krzywdzenie człowieka... Zostałam z niedosytem, z pytaniami i dlaczego tak się stało. • "Nie możesz żyć w kilku światach naraz. Będziesz kiedyś musiał się odsłonić, a wówczas stracisz wszystko.' • Szokiem było dla mnie samo zakończenie... No wiecie co??? Nic nie wskazywało na takie coś. • Najlepszy cytat z książki!!! • "-Jezu... Wiem, kim jesteś!- Nie Jezus. Midas. Pozdrowienia od kolegów ze wschodu. Do widzenia.Trzy strzały. Raz, dwa, trzy. I do widzenia" • "Piętno Midasa" to świetnie napisana powieść, którą pochłonęłam od razu. Dużo emocji, ale również czas na refleksję. Czekam na kolejne dzieła autorki. • Jestem Midas. Do widzenia. • Karma to suka.