Dawno nie czytałam tak nudnej i bezpłciowej książki. Przez 3/4 książki, a właściwie prawie przez całą książkę nic się nie dzieje. Pełno nic niewnoszących opisów, brak jakiegokolwiek napięcia... Zamiast skupić się na zbudowaniu napięcia i opisaniu akcji związanej z Wiktorem i Majką i tym na przykład zaciekawić czytelników, autorka pisze o kostce brukowej, sukience Tamary, grillu itp. A tak poważny problem jakim jest pedofilia został zamknięty praktycznie na dwóch stronach.

Całkiem dobry kryminał romantyczny. Wątek miłosny nie jest "przecukrowany", jest bardzo umiejętnie wpleciony w fabułę kryminału. Nie gra pierwszych skrzypiec, a jest jej doskonałym uzupełnieniem. Gdyby go zabrakło to książka wydawałaby się niekompletna. Porucznik Dallas po poznaniu bogatego, przystojnego, inteligentnego Roarke, nie zakochuje się od razu w nim na zabój. Pomimo pożądania, cały czas zachowuje zdrowy rozsądek i najważniejsze jest dla niej złapanie mordercy prostytutek. Nie daje się ponieść emocjom, cały czas logicznie myśli, analizuje i działa. Autorka oszczędziła nam irytującego zachowania osoby zakochanej, która patrzy na świat przez różowe okulary, nietrzeźwo myśli i infantylnie, nieracjonalnie się zachowuje. Tym samym kryminał pozostaje nadal kryminałem i nie zamienia się w tanie romansidło. Sam wątek krym­inal­isty­czny­ też jest ok, może nie nazwałabym tego arcydziełem, ale nie jest aż tak oczywisty i oklepany. Nie wieje nudą, nie jest oderwany od rzeczywistości i nie jest nierealny. Podoba mi się również przeniesienie akcji w niedaleką przyszłość i wizja rozwoju tech­nolo­gicz­nego­. Mnie książka wciągnęła, ciekawa byłam rozwoju akcji, co dalej... Zatraciłam się w czasie i tak jak usiadłam i otworzyłam pierwszą stronę książki, tak wstałam dopiero po przeczytaniu ostatniej kartki. To był mile spędzony czas.

Nie wiem jak to robi Ag. Lingas-Łoniewska, ale jej książki są dla mnie super. Mimo że jak się kilka przeczyta, da się zauważyć podobieństwo w charakterze fabuły, pozna się char­akte­ryst­yczn­y dla autorki styl pisania i kolejna pozycja nie zaskoczy już opisaną historią, jest w tych książkach coś magicznego. Lubię ich klimat i sposób jaki pisze Agnieszka, który pozwala mi opuścić na chwilę moje życie i przeżyć zupełne inne. Nie ma co opisywać, warto przeczytać.

Nie nazwałabym tej książki (całej serii) jak sama autorka o niej mówi - książką erotyczną. To, że pada kilka razy słowo: łechtaczka, cipka, kutas itp i jest kilka scen opisujących sex, nie czyni z niej erotyku. Według mnie nie ma w niej żadnej finezji, nie pobudza zmysłów, wyobraźni... nie sprawia, że czytając ją ciarki przechodzą po ciele. • Książka trochę podobna do książek Ag. Lingas-Łoniewskiej z serii Zakręty losu, Bezlitosna siła..., które są bez porównania lepsze, tzn inna liga. Książkę czyta się szybko - przedstawia jedną z typowych historii miłosnych, jaką chciałaby przeżyć pewnie niejedna dziewczyna. Czy polecam? Nie zabijałabym się, żeby ją przeczytać, ale z braku laku można.

Wstrząsająca i smutna historia.Po pierwsze niewyobrażalne jest jak rodzice potrafią traktować swoje dzieci. A po drugie uświadamia jak krzywdy zaznane w dzieciństwie, a właściwie brak dzieciństwa wpływają na ludzką psychikę, jak trudno usunąć ślady po drastycznych przeżyciach i jak często są one nieodwracalne. Wyrwanie dziecka z patologicznej rodziny nie oznacza końca dramatu. Czasami przeżyte traumy na zawsze nie pozwolą już "normalnie" żyć.