Książka jest swego rodzaju kuchnią fusion krymnału. Nie trzyma w ciągłym napięciu, brak mu groteskowych opisów zbrodni, jednak podstawowy element jakim jest wnikanie w umysł sprawczyni, jest tutaj dogłębny i wyczerpujący, niemal przesiąkający lekturę na wskroś, mimo że subtelny - co znamienne jest dla literatury japońskiej. Ciekawie przedstawiony wpływ psyc­hopa­tycz­nych­ cech na bohaterkę, jednak urwany w pół tonu, bez refleksji. Całość stanowi przyjemną lekturę i osobiście z zasady unikam kryminałów, a była to świetna pozycja, która poruszyła moje kubki smakowe, dosłownie! Aż się chciało odwiedzić tę restaurację, którą się miało na oku albo zjeść to danie, o którym myślało się co jakiś czas.

Powieść posiada w sobie lekkość literatury młodzieżowej, która mimo subtelności dystopii jaką nas raczy autor, przesiąknięta jest suspensem i poczuciem wiszącej nad postaciami grozy świata przedstawionego. Im dalej w las tym gęstsza staje się owa groza i dystopijność, niemal jak efekt kuli śnieżnej tych drobnych, niepokojących elementów w które zostaliśmy wtajemniczeni w trakcie lektury. Wątek "miłosny" o ile tak można go nazwać, jest również subtelny, niemal nie zauważalny, przez znaczną większość powieści. Osobiście nie przepadając za romansami nie stanowił dla mnie przeszkody czy ujmy.