Wspaniała, wzruszająca oraz mocno chwytająca za serce historia. Opowiada o niezwykłej Polce, która ryzykując życie własne i swej córki zdecydowała się uratować kilkoro Żydów przed zagładą oraz jednego niekoniecznie złego niemieckiego żołnierza. Jest to opowieść o niesłychanej odwadze, chęci niesienia bezinteresownej pomocy zupełnie obcym ludziom, wzajemnej miłości i zrozumieniu. A wszystko to osadzone w czasach, w których za tego typu gesty groziła nawet śmierć. Niewątpliwie autorka stara się zwrócić uwagę czytelnika na wartości, które nawet i dziś ulegają nieco "zatarciu" - chodzi o szacunek do siebie samego jak i otaczających nas ludzi. Wszyscy przecież jesteśmy w równym stopniu wartościowi, bez względu na to z jakiego kraju pochodzimy, w co wierzymy, jak wyglądamy. Cudowna historia. Serdecznie polecam.

W tej retrospektywnej powieści autor przedstawił nam rzeczywistą wartość czasu oraz rolę ludzkiej pamięci, jaką w nim pełni. Głównym jej bohaterem jest emeryt Tony, który na wstępie przedstawia czytelnikowi historię swojego dzieciństwa, czasów nauki szkolnej. Opowiada o swych wielkich przyjaźniach i miłościach. Przybliża nam postać niejakiego Adriana Finna, który jest nieprzeciętnie inteligentnym młodzieńcem, a którego losy od tej pory już na zawsze zostały splecione z życiem Tonego oraz Veronici. Niegdyś dziewczyny Tonego, a później żony Adrianna. Nic nie byłoby w tej historii nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że w pewnym momencie Tony dowiaduje się o popełnieniu przez Adriana samobójstwa, a po latach otrzymuje "spadek" od teściowej Adriana. W testamencie dostaje od niej trochę grosza i pamiętnik swego przyjaciela Finna. Jednakże Tonemu nie jest dane zapoznanie się z jego treścią... Dlaczego??? Przekonajcie się o tym sami. Książka Barnesa to historia o czasie, który dla każdego z nas z każdym dniem biegnie coraz szybciej zamazując zachowane w naszej pamięci wspomnienia. W gruncie rzeczy opowiada też o jego braku. Braku czasu na stosowne przemyślenia, w efekcie czego nie każdemu z nas uda się w sposób racjonalny rozliczyć się z naszego życia. Jest to z całą pewnością głęboko refleksyjna powieść. Serdecznie polecam.

Jest to książka napisana w formie dialogu o bardzo "luźnym charakterze". Niezwykle szczera, pełna humoru. Przedstawia różne punkty widzenia na bardzo wiele odmiennych spraw dotyczących życia kobiet, mężczyzn, dzieci, całych rodzin... Traktuje o rzeczach oczywistych, ale ma swój urok... Nie urzekła mnie, aż tak bardzo, ale na pewno coś wniosła do mojego życia jako życia kobiety współczesnej. Myślę, że jest to pozycja warta polecenia ;) Ale dla PAŃ ;)

Książka pełna magii. Oczarowała mnie zupełnie. Gdy zaczyna się ją czytać to nie ma ochoty się skończyć. Opowiada o poszukiwaniu (szczęścia?), przyjaźni, miłości, czło­wiec­zeńs­twie­, ale też cierpieniu, smutku, żalu… Wszystko to osadzone w wojennej rzeczywistości, w czasach Holokaustu. Czy jest to historia smutna? Myślę, że mimo wszystko zawiera w sobie bardzo dużo „optymizmu”. W pomysłowy sposób ujęta fabuła, której głównym narratorem jest Śmierć sprawia, że czytelnik ulega całkowitemu zafascynowaniu historią "Złodziejki książek". Jest to znakomita, wzruszająca powieść, o której nie sposób będzie zapomnieć. NIE!!! To będzie wręcz niemożliwe. Serdecznie polecam.

"Dowód" Ebena Alexandra był książką rzeczywiście przełomową. Urzekła mnie wówczas jego niesamowita historia podróży jaką odbył poza granice życia i śmierci. Dzięki śmierci klinicznej, której doświadczył mógł na chwile zajrzeć do świata nieba, w które wcześniej raczej nie wierzył. "Mapa nieba" jest zbiorem zawierającym niesamowite historie ludzi, którym też udało się dotknąć tajemnicy nieba, ale nie w sposób tak oczywisty jak wcześniej Ebenowi. Muszę powiedzieć, że po jej lekturze czuję pewien niedosyt... W zasadzie to jestem zawiedziona. Owszem publikacja ta zawiera skrótowe relacje osób, które w swym życiu rozstały się z osobami sobie bliskimi, ale nie doświadczyły bezpośredniego "kontaktu" z tym drugim wymiarem. Spodziewałam się więc zupełnie czegoś innego... Aczkolwiek Eben Alexander w sposób niezwykle dociekliwy stara się w niej wyjaśnić oraz przekonać czytelnika do tego, aby uwierzył w to, że świat, w którym obecnie żyjemy ma jeszcze jeden wymiar. Ten głęboko skrywany, czysto duchowy, który jest przez nas od czasu do czasu mimo wszystko wyczuwalny.