Zapowiadało się dobrze, ale w pewnym momencie lektura staje się nieznośna. Autorka wypowiada się w sposób tak pretensjonalny, że cieżko się czyta. Mimo wszystko warto przebrnąć, bo to ciekawy portret wyso­kofu­nkcj­onuj­ącej a zarazem dysfunkcyjnej rodziny malowany z pierwszej ręki.

Zgadzam się w pełni z przedmówcą. Bardzo dobry komiks, bardzo wciągający. Rozwój fabuły saty­sfak­cjon­ując­y. Pewne braki w warstwie wizualnej i naiwność w warstwie świa­topo­gląd­owej­.

Niezły. Mój pierwszy komiks wiedźmiński. Nic wybitnego, ale dobrze się czyta.

Zawód. Wypożyczyłam jako kultowe arcydzieło, a spotkało mnie wielkie rozczarowanie. Niedający się lubić bohaterowie, toporne metafory, rwąca się, dziurawa fabuła, żenujący humor pasujący do historii jak pięść do nosa. Przemiana bohatera i wątek miłosny nie mają żadnego podłoża, pojawiają się znikąd. Zachwalane wszędzie sceny erotyczne zestarzały się bardzo źle - zamiast odważnej erotyki, dostajemy seksizm tak toporny, że aż bolą zęby. Kreska może się podobać, ale też zupełnie nie trafiła w moje gusta. Mam wrażenie że w latach 80-tych robił wrażenie rozmachem, przemocą i erotyką, które były w świecie komiksu czymś nowym i odważnym, ale całe jego współczesne uwielbienie wynika już tylko z nostalgii, którą czytelnicy czują wspominając jak to z wypiekami na twarzy czytali swój pierwszy komiks "dla dorosłych". Nie polecam nikomu.

Wspaniały komiks, jeden z moich absolutnie ulubionych. O dorastaniu, doświadczeniu emigracji, różnicach kulturowych i historii najnowszej Iranu. Pełne ciepła i humoru, przejmujące. Lektura obowiązkowa!