Nic nieznaczący niby tytuł, później okazuje się bardzo trafny, z drugim dnem. Temat zbrodni opowiedziany baaardzo plastycznie, emocje bohaterów ujmujące i przedstawione z pozycji dobrego obserwatora. Nic tylko zapoznać się z treścią jeśli ktoś lubi zaskakujące, nie od razu wiadome zakończenie z wieloma wątkami tematycznymi, które łączą się w końcu w jednym punkcie.

Problem anoreksji i bulimii znam tylko ze strony osób, które żyją z takimi osobami. Ta książka przybliżyła mi spojrzenie z tej drugiej strony. Autorka przedstawia swój punkt widzenia. To co dla niej jest krytyką, słowami, które ranią jej bardzo wrażliwą psychikę, dla otoczenia to próba dotarcia do niej, pokazania co się z nią dzieje, głosem rozpaczy. Przejmująca a zarazem dająca do myślenia lektura.

W wielu momentach w tej książce odnajdowałam siebie - zbuntowaną, nie biorącą sobie do siebie co myślą inni. Z drugiej strony autorka pokazuje jak osoby niezależne, feministki są postrzegane przez otoczenie.

Mam za sobą kilka książek tej autorki, ale tę oceniam jako przeciętną. Skupiono się tu na przepisach kulinarnych, a dość pobieżnie potraktowano inne wątki. Szkoda!!!

Historia rodziny Sułtana- księgarza z Kabulu, który uważa się za dobrego muzułmanina, prze­strz­egaj­ąceg­o praw Koranu. Niestety rzeczywistość jest inna, poszczególni członkowie rodziny muszą podporządkować się Sułtanowi- despocie i Sułtanowi, który interpretuje Koran po swojemu. Sułtan uważa się za liberała, człowieka wykształconego a swoim synom nie pozwala się kształcić. Wszystko kręci się w koło jego interesów. W książce ukazane są ponadto zależności kobiety od mężczyzny, hierarchia w rodzinie oraz konieczność posłuszeństwa najstarszemu synowi.